ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

Η Υστεροσκόπηση είναι μια σύγχρονη μέθοδος που εφαρμόζεται στην γυναικολογία για την διερεύνηση και τον έλεγχο του εσωτερικού της μητριαίας κοιλότητας της γυναίκας.  

Με μια μικρή οπτική ίνα και με την βοήθεια μιας μικρής κάμερας, που υπάρχει πάνω σε ένα τηλεσκόπιο, διαμέτρου συνήθως 2,8mm, μπορούμε να δούμε το εσωτερικό της μήτρας και με την βοήθεια της βιντεοκάμερας βλέπουμε πάνω σε μια οθόνη τηλεόρασης τι είναι αυτό το οποίο προκαλεί το πρόβλημα της γυναίκας

Παράλληλα ελέγχουμε την τραχηλική κοιλότητα, την ενδομήτρια κοιλότητα καθώς και τα δυο στόμια των σαλπίγγων στην μήτρα.

Η Υστεροσκόπηση είναι μια σύντομη επέμβαση η οποία διαρκεί συνήθως15-20 λεπτά αναλόγως και των ευρημάτων στο ενδομήτριο.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ

Η Διαγνωστική Υστεροσκόπηση μπορεί να γίνει με γενική αναισθησία αλλά και χωρίς αυτήν με την χορήγηση μόνο ενός τοπικού αναισθητικού στον τράχηλο για να μην πονάει η γυναίκα και να αισθάνεται πιο άνετα. 

Συχνά, εάν είναι αναγκαίο, ο γυναικολόγος έχει την δυνατότητα να πάρει κάποιο μικρό τμήμα του ενδομητρίου δηλαδή μια βιοψία και να τη στείλει για ιστολογική εξέταση.

 Εάν δεν δοθεί γενική αναισθησία η ασθενής έχει την δυνατότητα να βλέπει μαζί με τον γιατρό στην οθόνη εάν το επιθυμεί την εξέλιξη της επέμβασης .

Η Επεμβατική Υστεροσκόπηση γίνεται με γενική αναισθησία και χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση παθολογικών καταστάσεων του εσωτερικού της μήτρας όπως :

-Πολύποδες ενδομητρίου,

-Διάφραγμα μήτρας,

-Υποβλενογόνιο ινομύωμα,

-θεραπευτική κατευθυνόμενη βιοψία του ενδομητρίου σε διάφορες αιμορραγίες της μήτρας, που είναι πιο συχνές στην κλιμακτήριο, ή στην εμμηνόπαυση

-προβλήματα υπογονιμότητος που δεν μπορούν να διευκρινισθούν με την σαλπιγγογραφία.

ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗ.

Η Υστεροσκόπηση είναι καλό να γίνεται αμέσως μετά την έμμηνο ρύση από την 5η – 6η έως την 9η -10η ημέρα, για την μικρή πιθανότητα εάν υπάρχει κύηση να μην την διακόψουμε.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ

Το κύριο πλεονέκτημα της υστεροσκόπησης είναι η δυνατότητα επισκόπησης της ενδομητρικής κοιλότητας και η ακριβής εντόπιση των παθολογικών καταστάσεων που προκαλούν προβλήματα.

Ένα άλλο βασικό πλεονέκτημα είναι ότι μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε διάγνωση του προβλήματος και θεραπευτική αντιμετώπιση του.

 Δηλαδή την ίδια στιγμή που θα διαγνώσουμε το πρόβλημα να προχωρήσουμε στη χειρουργική επέμβαση με τη χρήση μικροεργαλείων, που διέρχονται από τις ειδικές θέσεις του υστεροσκοπίου.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗΣ: 

Μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές κατά την επέμβαση αλλά αυτές είναι πάρα πολύ σπάνιες.

Στις σπάνιες επιπλοκές που μπορεί να προκληθούν περιλαμβάνονται: η διάτρηση της μήτρας, η κάκωση και ρήξη του τραχήλου από το υστεροσκόπιο.

Οι καταστάσεις αυτές εάν συμβούν, αντιμετωπίζονται άμεσα γιατί μπορούμε να δούμε ακριβώς τι συνέβη και να το θεραπεύσουμε.

Η εμπειρία του ιατρού, οι λεπτοί χειρισμοί του κατά την είσοδο των εργαλείων στην μητριαία κοιλότητα και τα σύγχρονα μηχανήματα που χρησιμοποιούμε, μπορούν να αποτρέψουν αυτές τις σπάνιες επιπλοκές

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗ.

Μετά την επέμβαση η ασθενής κάθεται για λίγο στην κλινική, έως ότου αισθανθεί πολύ καλά και μετά μπορεί να φύγει αφού πρώτα πάρει τις κατάλληλες οδηγίες από τον θεράποντα ιατρό.

Οι περισσότερες γυναίκες φεύγουν μετά από 3-4 ώρες και μόνο λίγες είναι αυτές που θα χρειασθεί να καθίσουν περισσότερο.

Εάν όμως η γυναίκα δεν αισθάνεται καλά, γιατί πήρε γενική αναισθησία, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, μπορεί να καθίσει στην κλινική έως το απόγευμα, χωρίς κανένα πρόβλημα και χωρίς κάποια άλλη οικονομική επιβάρυνση.

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ.

Δεν χρειάζεται να ετοιμασθεί η γυναίκα ιδιαιτέρως για την Υστεροσκόπηση.

Η γυναίκα πηγαίνει στην κλινική το ίδιο πρωί της επέμβασης και καλό είναι να μην φάει τίποτα ούτε να πιει καφέ ή νερό 8-10 ώρες πριν την επέμβαση, για να μπορέσει να της δοθεί γενική αναισθησία.

Εάν παίρνει φάρμακα για κάποιες άλλες παθήσεις το πρωί της επέμβασης δεν θα τα πάρει και θα μας ενημερώσει για να αποφασίσουμε πως και πότε θα γίνει  η λήψη τους.

Μετά την εξέταση, ίσως να έχει λίγο αίμα από τον κόλπο λίγες ημέρες, αλλά αυτό δεν πρέπει να την ανησυχήσει καθόλου.

Η ανάρρωση μετά την Υστεροσκόπηση είναι γρήγορη και η γυναίκα μπορεί, αφού συνέλθει από τη νάρκωση και αισθανθεί καλά να φύγει από την κλινική και να πάει σπίτι της.

Από την επόμενη ημέρα μπορεί να επιστρέψει στις δραστηριότητές της και στην εργασία της.

Καλό είναι να έρθει κάποιος συνοδός μαζί της για να την μεταφέρει μετά την επέμβαση στο σπίτι μήπως αισθανθεί κάποια ζάλη αν οδηγήσει η ίδια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μετά την Υστεροσκόπηση συζητάει η γυναίκα με το γιατρό της τα ευρήματα και την μετέπειτα πορεία.

 Εάν κατά την επέμβαση έχει γίνει βιοψία από το ενδομήτριο ή αφαιρέσουμε κάποιο πολύποδα, αυτά στέλνονται για ιστοπαθολογική εξέταση, τα αποτελέσματα της οποίας θα τα πάρουμε σε λίγες μέρες και αναλόγως αυτών αποφασίζεται η θεραπεία.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΟΣΚΟΠΗΣΗΣ.

Το κόστος της επέμβασης καλύπτεται από όλες τις ιδιωτικές ασφάλειες.

Όσον αφορά τις καλύψεις από τα ασφαλιστικά ταμεία και τον ΕΟΠΠΥ, αλλά και για περισσότερες λεπτομέρειες και ερωτήσεις επικοινωνήστε μαζί μας

Τι είναι o μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος (NIPT:Non Invasive Prenatal Testing);

Αποτελεί σήμερα επανάσταση στον τομέα του Προγεννητικού Ελέγχου. Πρόκειται για έναν μη επεμβατικό προγεννητικό έλεγχο με το οποίο με μια δοκιμασία εξέτασης αίματος της μητέρας, μετά την 10^η εβδομάδα, στο οποίο υπάρχει ελεύθερο εµβρυϊκό DNA σε ποσοστό  5 – 10%,   μπορούμε να ανιχνεύσουμε και να κάνουμε μια πρόβλεψη με μεγάλη ακρίβεια η οποία αγγίζει 99% για τα κάτωθι σύνδρομα: Σύνδρομο Down σε ποσοστό >99%  Σύνδρομο Edward’s (τρισωμία 18) σε ποσοστό που αγγίζει 97%, Σύνδρομο Patau (τρισωμόια 13) σε ποσοστό περίπου 92%

Προαιρετικά εάν επιθυμεί το ζευγάρι, μπορούμε να ελέγξουμε και το φύλλο του εμβρύου.

 Κύρια Χαρακτηριστικά της εξέτασης:

 Πρώτα από όλα πρόκειται για μια ασφαλή δοκιμασία χωρίς κίνδυνο αποβολής, αφού είναι μια μοριακή εξέταση από το αίμα της εγκύου.

Δεύτερον είναι μια προγνωστική και όχι 100% διαγνωστική εξέτασή.

‘Ο μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος

Έχει μεγάλη  προγνωστική ακρίβεια (>99%)  αλλά  δεν πρόκειται για διαγνωστική δοκιμασία.

 Εφαρμόζεται σε μονήρεις και δίδυμες κυήσεις είτε είναι φυσιολογική ή σύλληψη είτε είναι κυήσεις τεχνητής γονιμοποίησης.

Σε ποιες γυναίκες μπορεί να έχει εφαρμογή αυτή η εξέταση;

Η μοριακή αυτή εξέταση μπορεί εφαρμοστεί  σε όλες τις έγκυες γυναίκες  που επιθυμούν να κάνουν ένα ακίνδυνο τεστ υψηλής αξιοπιστίας, για το καλώς έχειν του εμβρύου.

 Σε νεαρές γυναίκες με  χαμηλό κίνδυνο για χρωμοσωμικές ανωμαλίες.

 Σε γυναίκες που έχουν κάποιο  ιδιαίτερο κίνδυνο αποβολής από μια αμνιοπαρακέντηση ή λήψη τροφοβλάστης, όπως σε περιπτώσεις αιματώματος στον πλακούντα, κολπικής αιμορραγίας πρώτου τριμήνου, πολύδυμες κυήσεις.

Πώς γίνεται το τεστ;

Πριν την εξέταση καλό είναι να υπάρχει μια υπερηχογραφική εξέταση του εμβρύου, όπου θα καταγράψουμε την θετική καρδιακή  λειτουργία  και θα ελέγξουμε τα πρώτα ανατομικά του στοιχεία για αποκλεισμό μεγάλων δομικών ανωμαλιών.

Ακολούθως παίρνουμε αίμα από το χέρι της μητέρας και το δείγμα αποστέλλεται στο εργαστήριο ή μπορεί η ίδια η έγκυος να απευθυνθεί σε ειδικό κέντρο γενετικής να κάνει απευθείας την αιμοληψία και την εξέταση.

Πότε πρέπει να κάνω το τεστ;

Όπως ήδη αναφέραμε το τεστ προτείνεται να γίνεται από τις 10 έως και τις 32 εβδομάδες κύησης.

Σε πόσο χρονικό διάστημα θα έχω τα αποτελέσματα;

Τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα μέσα σε 10-14 ημέρες με αξιοπιστία που έχουμε αναφέρει. Υπάρχει περίπου 1% πιθανότητα να μην έχουμε αποτέλεσμα ούτε θετικό ούτε αρνητικό.

 Αυτό δεν σημαίνει  ότι η εξέταση είναι  αποτυχημένη. Αυτό μπορεί να συμβεί κυρίως λόγο χαμηλού εμβρυϊκού DNA στο μητρικό αίμα, οπότε το εργαστήριο δεν μπορεί να κάνει την μοριακή του ανάλυση για να μας δώσει απάντηση    

Εάν το αποτέλεσμα είναι παθολογικό τότε συνιστάται αμνιοπαρακέντηση ή βιοψία τροφοβλάστης για διάγνωση και αποκλεισμό των συνδρόμων 100%.

Πώς εκφράζεται το αποτέλεσμα;

Το αποτέλεσμα εκφράζεται ως μία πιθανότητα. Ο λόγος είναι γιατί η εξέταση είναι μια δοκιμασία διαλογής και όχι ένα διαγνωστικό τεστ.

 Ένα αποτέλεσμα χαμηλού κινδύνου σημαίνει ότι ο κίνδυνος χρωμοσωμικής ανωμαλίας είναι μικρότερος από 1:10000 και ότι σε ποσοστό >99% το έμβρυο δεν έχει τις παραπάνω χρωμοσωμικές ανωμαλίες.  

Ένα θετικό αποτέλεσμα υψηλού κινδύνου δεν σημαίνει ότι το έμβρυο πάσχει από κάποιο σύνδρομο αλλά σε ποσοστό >99% το έμβρυο μπορεί να έχει Τρισωμία, οπότε πρέπει να το αποδείξουμε ή να το αποκλείσουμε με αμνιοπαρακέντηση.

Ο προγεννητικός έλεγχος που παρέχεται σήμερα στα ζευγάρια έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει ένα σημαντικό ποσοστό των γεννητικών νοσημάτων, και ιδιαίτερα αυτών που εμφανίζουν ανατομικές ανωμαλίες και μπορούν να διαγνωσθούν με τη χρήση της υπερηχογραφίας,.

Η τεράστια συμβολή της υπερηχογραφίας και η διαρκής βελτίωσή της που οφείλεται στην ολοένα καλύτερη απεικόνιση και ευκρίνεια, στην μεγάλη εμπειρία που έχει αποκτηθεί, στην εξειδίκευση του προσωπικού, και στην εισαγωγή νέων δυνατοτήτων (τρισδιάστατη ή real-time 4D υπερηχογραφία) είναι ένας από τους παράγοντες που βοηθούν στον προγεννητικό έλεγχο.  

Τον υπερηχογραφικό  έλεγχο του κυήματος θα μπορούσαμε να τον χωρίσουμε σε τρία βασικά υπερηχογραφήματα :

το υπερηχογράφημα του πρώτου τριμήνου που συνήθως αποκαλείται και υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας,

το υπερηχογράφημα του δευτέρου τριμήνου που αποκαλείται και δευτέρου επιπέδου,

και τέλος το υπερηχογράφημα του  τρίτου τριμήνου που ονομάζεται υπερηχογράφημα της ανάπτυξης του εμβρύου.

Πρώτο τρίμηνο Κύησης (11η – 14η εβδομάδα) 

Το υπερηχογράφημα στο πρώτο τρίμηνο γίνεται με σκοπό να διαπιστωθεί ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά μέσα στη μήτρα και να προσδιορισθεί ο αριθμός των εμβρύων, η βιωσιμότητα τους  και η θετική καρδιακή τους λειτουργία.

 Μεταξύ 11^ης – 14^ης εβδομάδας γίνεται η μέτρηση της Αυχενικής Διαφάνειας.

Αυχενική διαφάνεια  ( Nuchal Translucency-NT)

Είναι η υπερηχογραφική απεικόνιση της υποδόριας συσσώρευσης λέμφου κάτω από το δέρμα της περιοχής του αυχένα του εμβρύου κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης (μεταξύ 11^ης εβδ. – 14^ης εβδ.)..

Φυσιολογικά έχει εύρος <3χιλ, ενώ μεγαλύτερες τιμές αποτελούν ένδειξη για υποκείμενη εμβρυϊκή ανωμαλία (ανευπλοειδία, συγγενείς ανωμαλίες, γενετικά σύνδρομα) (Souka et al, 2005).

 Ο προσδιορισμός του εύρους της αυχενικής διαφάνειας την 11^η-14^η β εβδομάδα κύησης σε συνδυασμό με την ηλικία της μητέρας και τις τιμές της β-χοριονικής γοναδοτροπίνης (β-hCG) και της πρωτεΐνης PAPP-a στο μητρικό πλάσμα, καθώς και με την παρουσία ή όχι του ρινικού οστού,  μπορεί να ανιχνεύσει έως και το 92% των κυήσεων με σύνδρομο Down (Nicolaides et al, 2005).

Η αυξημένη αυχενική διαφάνεια  σχετίζεται με διάφορες χρωμοσωμικές ανωμαλίες, όπως τρισωμία 21 και με μείζονες ανωμαλίες της καρδιά και των μεγάλων αγγείων, με σκελετικές δυσπλασίες και με ποικίλα γενετικά σύνδρομα.

 Δεύτερο τρίμηνο κύησης (20η – 23η εβδομάδα) 

Ο υπερηχογραφικός ανατομικός έλεγχος του εμβρύου εκτελείται την 20^η-23^η  εβδομάδα κύησης. Στο λεγόμενο και Anomaly scan ελέγχουμε αναλυτικά και μετρούμε τα επιμέρους στοιχεία του εγκεφάλου, τα οστά του κρανίου και του προσώπου και την αυχενική πτυχή ή αυχενικό οίδημα. Επίσης ελέγχουμε την καρδιά, τους πνεύμονες και το διάφραγμα, τα κοιλιακά όργανα και το ουροποιητικό σύστημα και φυσικά τα άνω και κάτω άκρα. Ελέγχεται η παρουσία του αμνιακού υγρού και η ποσότητα του καθώς και  ο ομφάλιος λώρος, ο οποίος τροφοδοτεί το έμβρυο με αίμα.

Γίνεται εκτίμηση και μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας η οποία μπορεί να προβλέψει σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα κινδύνου για πρόωρο τοκετό εάν το μήκος του τραχήλου είναι σε αυτήν την ηλικία κύησης κάτω από 25 mm.

Ελέγχουμε επίσης, τη θέση του εμβρύου και του πλακούντα μέσα στη μήτρα. Τα στοιχεία αυτά είναι πολύ σημαντικά γιατί μπορεί να επιφέρουν αλλαγή στον τρόπο και το χρόνο του τοκετού.

Ο έλεγχος αυτός   στοχεύει στον αποκλεισμό των συγγενών ανωμαλιών του εμβρύου (μειζόνων ή ελασσόνων, πολλαπλών ή μεμονωμένων, σχετιζόμενων ή όχι με χρωμοσωματική ανωμαλία ή γενετικό σύνδρομο). Με τον έλεγχο αυτό μπορούν να αποκλεισθούν περίπου το 70-75% των συγγενών ανωμαλιών του εμβρύου (Pinto et al, 2003). Η τρισδιάστατη υπερηχογραφία συμβάλλει στη βελτίωση της διαγνωστικής ευαισθησίας.

Η διαγνωστική ευαισθησία του ανατομικού υπερηχογραφήματος υπολογίζεται σε 65-75%, αλλά με υψηλό ποσοστό ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων (10-15%) (Benacerraf, 2005; Nyberg et al, 2003).

Τρίτο τρίμηνο κύησης (30η – 34η εβδομάδα)

Στο τρίτο τρίμηνο εξετάζεται η ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου, η ποσότητα του αμνιακού υγρού, η ακριβής θέση του πλακούντα καθώς και ο βαθμός ωριμότητας του.  

Με το Υπερηχογράφημα Doppler αξιολογείται η κυκλοφορία του αίματος από τον πλακούντα προς το έμβρυο και η ροή του αίματος σε βασικά τα αγγεία του εμβρύου όπως, ο φλεβώδης πόρος, η κατιούσα αορτή και η μέση εγκεφαλική αρτηρία. Οι εξετάσεις αυτές συμπληρώνουν το  Βιοφυσικό προφίλ του εμβρύου που συνδυάζεται με καρδιοτοκογράφημα και μας δείχνει το καλώς έχει της κατάστασής του.   

   Επεμβάσεις προγεννητικού ελέγχου.

Οι κυριότερες και συχνότερα χρησιμοποιούμενες τεχνικές επεμβατικού προγεννητικού ελέγχου είναι:

α) η βιοψία τροφοβλάστης.

 Η λήψη των λαχνών γίνεται την 11^η-13^η εβδομάδα κύησης και η πιθανότητα εμβρυικής απώλειας είναι 1-1.5%. Γίνεται για έλεγχο του εμβρυικού καρυότυπου, και πιο συχνά για τον έλεγχο της μεσογειακής αναιμίας όταν οι δύο γονείς είναι φορείς.

β) η αμνιοπαρακέντηση.

Εκτελείται μετά την 17^η εβδομάδα κύησης  με κίνδυνο εμβρυικής απώλειας 0.5-1%. Είναι η πιο διαδεδομένη επεμβατική μέθοδος  ελέγχου του εμβρυικού καρυότυπου. 

γ) η ομφαλιδοπαρακέντηση,

Εκτελείται μετά την 22^η εβδομάδα κύησης με σκοπό τη λήψη εμβρυϊκού αίματος για έλεγχο του εμβρυϊκού καρυοτύπου ή για τον προσδιορισμό Hb, αντισωμάτων, ενζύμων και πρωτεϊνών.

Βασικές ενδείξεις για να γίνει μια προγεννητική επέμβαση είναι η ηλικία της μητέρας πάνω από 35 χρόνια, η αυξημένη αυχενική διαφάνεια,  οι παθολογικοί βιοχημικοί δείκτες και τα παθολογικά ευρήματα στο υπερηχογράφημα.

Στο ιατρείο μας πραγματοποιούνται όλες αυτές οι εξετάσεις και οι επεμβατικές μέθοδοι.  

Παρέχουμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες οι οποίες εξασφαλίζονται από την εξειδίκευση μας στον προγεννητικό έλεγχο, διαπιστευμένος από το Ίδρυμα Ιατρικής του Εμβρύου της Μ. Βρετανίας

( F.M.F. Fetal Medicine Foundation).

Το υψηλό επίπεδο κατάρτισης διασφαλίζεται με την υποχρεωτική δια βίου εκπαίδευση και την ετήσια  αξιολόγηση τους από το F.M.F, για τη διατήρηση της άδειας άσκησης υπερηχογραφημάτων.

Το ιατρείο μας εξοπλίσθηκε με το μηχάνημα υπερήχων Ε 10 της εταιρείας General Electric το οποίο είναι ένα πιο τα πιο σύγχρονα και αξιόπιστα μηχανήματα  που υπάρχουν σήμερα με την καλύτερη και πιο αξιόπιστη απεικόνιση της εμβρυικής ανατομίας.

Η απόκτηση του στατιστικού προγράμματος Astraia το οποίο  προσφέρει έγκυρη στατιστική αξιολόγηση πιθανοτήτων, χρησιμοποιώντας τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες και στατιστικά στοιχεία, μεγάλων σε αριθμό και αξιοπιστία, κλινικών μελετών, συμπληρώνει την αξιόλογη προσπάθεια του τμήματος μας για πιο πλήρη και ουσιαστική εξυπηρέτηση της εγκύου.  

Την προσπάθεια μας αυτή έρχεται να ολοκληρώσει και ο ειδικός βιοχημικός αναλυτής KRYPTOR, με τον οποίο είναι εξοπλισμένο το μικροβιολογικό εργαστήριο με το οποίο συνεργαζόμαστε, ο οποίος βασίζεται στην τεχνολογία TRACE  (Time Resolved Amplified Cryptate Emission ), η οποία είναι μια αυτοματοποιημένη μέθοδος προσδιορισμού   ανάλυσης η οποία εξασφαλίζει υψηλή πιστότητα αποτελεσμάτων για την μέτρηση των δυο βασικών βιοχημικών δεικτών του πρώτου τριμήνου της κύησης , της πρωτεΐνης PAPP- A και  της ελεύθερης β –  hCG

Βιβλιογραφία.

Souka AP, Von Kaisenberg CS, Hyett JA, Sonek JD, Nicolaides KH.

Increased nuchal translucency with normal karyotype. Am J Obstet Gynecol. 2005;192(4):1005-21.

Nicolaides KH, Spencer K, Avgidou K, Faiola S, Falcon O. Multicenter study of first-trimester screening for trisomy 21 in 75 821 pregnancies: results and estimation of the potential impact of individual risk-orientated two-stage first-trimester screening. Ultrasound Obstet Gynecol. 2005;25(3):221-6

Falcon O, Auer M, Gerovassili A, Spencer K, Nicolaides KH. Screening for trisomy 21 by fetal tricuspid regurgitation, nuchal translucency and maternal serum free beta-hCG and PAPP-A at 11 + 0 to 13 + 6 weeks. Ultrasound Obstet Gynecol. 2006;27(2):151-5

Nicolaides KH. Nuchal translucency and other first-trimester sonographic markers of chromosomal abnormalities. Am J Obstet Gynecol. 2004;191(1):45-67

Benacerraf BR. The role of the second trimester genetic sonogram in screening for fetal Down syndrome. Semin Perinatol. 2005;29(6):386-94

Nyberg DA, Souter VL. Use of genetic sonography for adjusting the risk for fetal Down syndrome. Semin Perinatol. 2003 Apr;27(2):130-44

Pinto V, Wankelmuth M, D’Addario V. General aspects on ultrasound screening of congenital anomalies. In: Textbook of Ultrasound in Obstetrics & Gynecology. Edited by Kurjac A, Chervenak FA. Parthenon Publishing, 2003, pp: 365-71

Προγεννητικός Έλεγχος – Μαιευτικά Υπερηχογραφήματα  κατά την διάρκεια της κύησης.

Ο προγεννητικός έλεγχος που παρέχεται σήμερα στα ζευγάρια έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει ένα σημαντικό ποσοστό των γεννητικών νοσημάτων, και ιδιαίτερα αυτών που εμφανίζουν ανατομικές ανωμαλίες και μπορούν να διαγνωσθούν με τη χρήση της υπερηχογραφίας,.

Η τεράστια συμβολή της υπερηχογραφίας και η διαρκής βελτίωσή της που οφείλεται στην ολοένα καλύτερη απεικόνιση και ευκρίνεια, στην μεγάλη εμπειρία που έχει αποκτηθεί, στην εξειδίκευση του προσωπικού, και στην εισαγωγή νέων δυνατοτήτων (τρισδιάστατη ή real-time 4D υπερηχογραφία) είναι ένας από τους παράγοντες που βοηθούν στον προγεννητικό έλεγχο.  

Τον υπερηχογραφικό  έλεγχο του κυήματος θα μπορούσαμε να τον χωρίσουμε σε τρία βασικά υπερηχογραφήματα

το υπερηχογράφημα του πρώτου τριμήνου που συνήθως αποκαλείται και υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας,

το υπερηχογράφημα του δευτέρου τριμήνου που αποκαλείται και δευτέρου επιπέδου,

και τέλος το υπερηχογράφημα του  τρίτου τριμήνου που ονομάζεται υπερηχογράφημα της ανάπτυξης του εμβρύου.

Πρώτο τρίμηνο Κύησης (11η – 14η εβδομάδα) 

Το υπερηχογράφημα στο πρώτο τρίμηνο γίνεται με σκοπό να διαπιστωθεί ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά μέσα στη μήτρα και να προσδιορισθεί ο αριθμός των εμβρύων, η βιωσιμότητα τους  και η θετική καρδιακή τους λειτουργία.

 Μεταξύ 11^ης – 14^ης εβδομάδας γίνεται η μέτρηση της Αυχενικής Διαφάνειας.

Αυχενική διαφάνεια  ( Nuchal Translucency-NT)

Είναι η υπερηχογραφική απεικόνιση της υποδόριας συσσώρευσης λέμφου κάτω από το δέρμα της περιοχής του αυχένα του εμβρύου κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης (μεταξύ 11^ης εβδ. – 14^ης εβδ.)..

Φυσιολογικά έχει εύρος <3χιλ, ενώ μεγαλύτερες τιμές αποτελούν ένδειξη για υποκείμενη εμβρυϊκή ανωμαλία (ανευπλοειδία, συγγενείς ανωμαλίες, γενετικά σύνδρομα) (Souka et al, 2005).

 Ο προσδιορισμός του εύρους της αυχενικής διαφάνειας την 11^η-14^η β εβδομάδα κύησης σε συνδυασμό με την ηλικία της μητέρας και τις τιμές της β-χοριονικής γοναδοτροπίνης (β-hCG) και της πρωτεΐνης PAPP-a στο μητρικό πλάσμα, καθώς και με την παρουσία ή όχι του ρινικού οστού,  μπορεί να ανιχνεύσει έως και το 92% των κυήσεων με σύνδρομο Down (Nicolaides et al, 2005).

Η αυξημένη αυχενική διαφάνεια  σχετίζεται με διάφορες χρωμοσωμικές ανωμαλίες, όπως τρισωμία 21 και με μείζονες ανωμαλίες της καρδιά και των μεγάλων αγγείων, με σκελετικές δυσπλασίες και με ποικίλα γενετικά σύνδρομα.

Κατά την διάρκεια της εξέτασης ελέγχουμε και τα Doppler στιε μητριαίες αρτηρίες, την ροή αίματος στις μητριαίες αρτηρίες και τις πιθανές αντιστάσεις που υπάρχουν με τις οποίες μπορούμε να προβλέψουμε την πιθανότητα προεκλαμψίας στο τρίτο τρίμηνο της κύησης.

 Δεύτερο τρίμηνο κύησης (20η – 23η εβδομάδα) 

Ο υπερηχογραφικός ανατομικός έλεγχος του εμβρύου εκτελείται την 20^η-23^η  εβδομάδα κύησης. Στο λεγόμενο και Anomaly scan ελέγχουμε αναλυτικά και μετρούμε τα επιμέρους στοιχεία του εγκεφάλου, τα οστά του κρανίου και του προσώπου και την αυχενική πτυχή ή αυχενικό οίδημα. Επίσης ελέγχουμε την καρδιά, τους πνεύμονες και το διάφραγμα, τα κοιλιακά όργανα και το ουροποιητικό σύστημα και φυσικά τα άνω και κάτω άκρα. Ελέγχεται η παρουσία του αμνιακού υγρού και η ποσότητα του καθώς και  ο ομφάλιος λώρος, ο οποίος τροφοδοτεί το έμβρυο με αίμα.

Γίνεται εκτίμηση και μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας η οποία μπορεί να προβλέψει σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα κινδύνου για πρόωρο τοκετό εάν το μήκος του τραχήλου είναι σε αυτήν την ηλικία κύησης κάτω από 25 mm.

Ελέγχουμε επίσης, τη θέση του εμβρύου και του πλακούντα μέσα στη μήτρα. Τα στοιχεία αυτά είναι πολύ σημαντικά γιατί μπορεί να επιφέρουν αλλαγή στον τρόπο και το χρόνο του τοκετού.

Ο έλεγχος αυτός   στοχεύει στον αποκλεισμό των συγγενών ανωμαλιών του εμβρύου (μειζόνων ή ελασσόνων, πολλαπλών ή μεμονωμένων, σχετιζόμενων ή όχι με χρωμοσωματική ανωμαλία ή γενετικό σύνδρομο). Με τον έλεγχο αυτό μπορούν να αποκλεισθούν περίπου το 70-75% των συγγενών ανωμαλιών του εμβρύου (Pinto et al, 2003). Η τρισδιάστατη υπερηχογραφία συμβάλλει στη βελτίωση της διαγνωστικής ευαισθησίας.

Η διαγνωστική ευαισθησία του ανατομικού υπερηχογραφήματος υπολογίζεται σε 65-75%, αλλά με υψηλό ποσοστό ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων (10-15%) (Benacerraf, 2005; Nyberg et al, 2003).

Τρίτο τρίμηνο κύησης (30η – 34η εβδομάδα)

Στο τρίτο τρίμηνο εξετάζεται η ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου, η ποσότητα του αμνιακού υγρού, η ακριβής θέση του πλακούντα καθώς και ο βαθμός ωριμότητας του.  

Με το Υπερηχογράφημα Doppler αξιολογείται η κυκλοφορία του αίματος από τον πλακούντα προς το έμβρυο και η ροή του αίματος σε βασικά τα αγγεία του εμβρύου όπως, ο φλεβώδης πόρος, η κατιούσα αορτή και η μέση εγκεφαλική αρτηρία. Οι εξετάσεις αυτές συμπληρώνουν το  Βιοφυσικό προφίλ του εμβρύου που συνδυάζεται με καρδιοτοκογράφημα και μας δείχνει το καλώς έχει της κατάστασής του.   

   Επεμβάσεις προγεννητικού ελέγχου.

Οι κυριότερες και συχνότερα χρησιμοποιούμενες τεχνικές επεμβατικού προγεννητικού ελέγχου είναι:

α) η βιοψία τροφοβλάστης.

 Η λήψη των λαχνών γίνεται την 11^η-13^η εβδομάδα κύησης και η πιθανότητα εμβρυικής απώλειας είναι 1-1.5%. Γίνεται για έλεγχο του εμβρυικού καρυότυπου, και πιο συχνά για τον έλεγχο της μεσογειακής αναιμίας όταν οι δύο γονείς είναι φορείς.

β) η αμνιοπαρακέντηση.

Εκτελείται μετά την 17^η εβδομάδα κύησης  με κίνδυνο εμβρυικής απώλειας 0.5-1%. Είναι η πιο διαδεδομένη επεμβατική μέθοδος  ελέγχου του εμβρυικού καρυότυπου. 

γ) η ομφαλιδοπαρακέντηση,

Εκτελείται μετά την 22^η εβδομάδα κύησης με σκοπό τη λήψη εμβρυϊκού αίματος για έλεγχο του εμβρυϊκού καρυοτύπου ή για τον προσδιορισμό Hb, αντισωμάτων, ενζύμων και πρωτεϊνών.

Βασικές ενδείξεις για να γίνει μια προγεννητική επέμβαση είναι η ηλικία της μητέρας πάνω από 35 χρόνια, η αυξημένη αυχενική διαφάνεια,  οι παθολογικοί βιοχημικοί δείκτες και τα παθολογικά ευρήματα στο υπερηχογράφημα.

Στο ιατρικό διαβαλκανικό κέντρο άρχισε και λειτουργεί εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα ειδικό τμήμα προγεννητικού ελέγχου στο οποίο πραγματοποιούνται όλες αυτές οι εξετάσεις και οι επεμβατικές μέθοδοι.  

Παρέχουμε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες οι οποίες εξασφαλίζονται από μαιευτήρες γυναικολόγους  εξειδικευμένους στον προγεννητικό έλεγχο, διαπιστευμένους από το Ίδρυμα Ιατρικής του Εμβρύου της Μ. Βρετανίας ( F.M.F. Fetal Medicine Foundation).

Το υψηλό επίπεδο κατάρτισης των ιατρών  διασφαλίζεται με την υποχρεωτική δια βίου εκπαίδευση και την ετήσια  αξιολόγηση τους από το F.M.F, για τη διατήρηση της άδειας άσκησης υπερηχογραφημάτων.

Το τμήμα του προγεννητικού ελέγχου εξοπλίσθηκε με το μηχάνημα υπερήχων Ε 8 της εταιρείας General Electric το οποίο είναι ένα πιο τα πιο σύγχρονα και αξιόπιστα μηχανήματα  που υπάρχουν σήμερα με την

 καλύτερη και πιο αξιόπιστη απεικόνιση της εμβρυικής ανατομίας.

Η απόκτηση του στατιστικού προγράμματος Astraia το οποίο  προσφέρει έγκυρη στατιστική αξιολόγηση πιθανοτήτων, χρησιμοποιώντας τις πιο πρόσφατες επιστημονικές έρευνες και στατιστικά στοιχεία, μεγάλων σε αριθμό και αξιοπιστία, κλινικών μελετών, συμπληρώνει την αξιόλογη προσπάθεια του τμήματος μας για πιο πλήρη και ουσιαστική εξυπηρέτηση της εγκύου.  

Την προσπάθεια μας αυτή έρχεται να ολοκληρώσει και ο ειδικός βιοχημικός αναλυτής KRYPTOR, με τον οποίο είναι εξοπλισμένο το μικροβιολογικό μας εργαστήριο, ο οποίος βασίζεται στην τεχνολογία TRACE  (Time Resolved Amplified Cryptate Emission ), η οποία είναι μια αυτοματοποιημένη μέθοδος προσδιορισμού   ανάλυσης η οποία εξασφαλίζει υψηλή πιστότητα αποτελεσμάτων για την μέτρηση των δυο βασικών βιοχημικών δεικτών του πρώτου τριμήνου της κύησης , της πρωτεΐνης PAPP- A και  της ελεύθερης β –  hCG

Βιβλιογραφία.

Souka AP, Von Kaisenberg CS, Hyett JA, Sonek JD, Nicolaides KH.

Increased nuchal translucency with normal karyotype. Am J Obstet Gynecol. 2005;192(4):1005-21.

Nicolaides KH, Spencer K, Avgidou K, Faiola S, Falcon O. Multicenter study of first-trimester screening for trisomy 21 in 75 821 pregnancies: results and estimation of the potential impact of individual risk-orientated two-stage first-trimester screening. Ultrasound Obstet Gynecol. 2005;25(3):221-6

Falcon O, Auer M, Gerovassili A, Spencer K, Nicolaides KH. Screening for trisomy 21 by fetal tricuspid regurgitation, nuchal translucency and maternal serum free beta-hCG and PAPP-A at 11 + 0 to 13 + 6 weeks. Ultrasound Obstet Gynecol. 2006;27(2):151-5

Nicolaides KH. Nuchal translucency and other first-trimester sonographic markers of chromosomal abnormalities. Am J Obstet Gynecol. 2004;191(1):45-67

Benacerraf BR. The role of the second trimester genetic sonogram in screening for fetal Down syndrome. Semin Perinatol. 2005;29(6):386-94

Nyberg DA, Souter VL. Use of genetic sonography for adjusting the risk for fetal Down syndrome. Semin Perinatol. 2003 Apr;27(2):130-44

Pinto V, Wankelmuth M, D’Addario V. General aspects on ultrasound screening of congenital anomalies. In: Textbook of Ultrasound in Obstetrics & Gynecology. Edited by Kurjac A, Chervenak FA. Parthenon Publishing, 2003, pp: 365-71

ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ:

Ατονία μήτρας
Η ατονία μήτρας είναι η συνηθέστερη αιτία αιμορραγίας μετά από τοκετό (περίπου 50%).

 Συνήθως δεν έχομε ξαφνική μαζική αιμορραγία, αλλά σταθερή, συνεχή, μέτριας έντασης αιμορραγία, που επιμένει έως ότου παρατηρηθούν υποογκαιμικά φαινόμενα, κατάσταση που επιβαρύνεται από τυχούσα αναιμία της κύησης, ή γενικά χαμηλό όγκο αίματος. Προσοχή χρειάζεται η εκτίμηση της κατάστασης από τον έλεγχο των ζωτικών σημείων, καθώς ο σφυγμός και η αρτηριακή πίεση αίματος μπορεί να επηρεασθούν αξιοσημείωτα όταν η γυναίκα είναι ήδη υποβολαιμική.  
Προσοχή επίσης χρειάζεται σε περιπτώσεις όπου το αίμα μπορεί να παραμείνει μέσα στη μήτρα, ιδίως σε εκσεσημασμένη ατονία του πυθμένα και να μας παραπλανήσει. Η μητρική κοιλότητα σε άτονη μήτρα μπορεί να χωρέσει άνω των 1L αίματος. Αν δεν το καταλάβαμε εγκαίρως, τα επακόλουθα μπορεί να είναι μοιραία. Για αυτό, η ύπαρξη κολπικής αιμορραγίας και μόνο, δεν είναι απαραίτητο σημείο στο να τεθεί η διάγνωση ατονίας της μήτρας.
Ο μηχανισμός ατονίας είναι είτε ο μυϊκός κάματος των μυϊκών ινών της μήτρας στις περισσότερες περιπτώσεις, είτε η απώλεια λειτουργικού μυϊκού ιστού (ινομυώματα, ουλές), είτε η λιπώδης ή υαλοειδής εκφύλιση των λείων μυϊκών ινών, ή η πίεση τους από μεγάλο οίδημα του συνδετικού ιστού (υπερπολυτοκία).

Επιπλοκές – αντιμετώπιση ατονίας μήτρας
Όσον αφορά τις επιπλοκές, αναφέρουμε την οξεία νεφρική ανεπάρκεια, από παρατεταμένη υποογκαιμία, διαταραχές πηκτικότητας, επιπλοκές μετά μετάγγιση αίματος, λόγω ασυμβατότητας ομάδων, ή λόγω μετάδοσης ιού ηπατίτιδας, ή ΑIDS, κ.ά. Σπάνια ακολουθεί μετά τέτοια κατάσταση το σύνδρομο Sheehan.

Αντιμετώπιση ατονίας μήτρας

Α) Γενικά μέτρα (μετά από κάθε αιμορραγία υστεροτοκίας)
1. Εξασφάλιση δύο φλεβικών γραμμών (για φάρμακα και μετάγγιση αίματος)
2. Λήψη αίματος για διασταύρωση, αιματοκρίτη, έλεγχο πηκτικότητας
3. Κλήση αναισθησιολόγου, βοηθών, παραϊατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού
4. Μετάγγιση αίματος
5. Σε περίπτωση που καθυστερεί η μετάγγιση, αμφίχειρη συμπίεση μήτρας, για να κερδηθεί χρόνος και να ελεγχθεί η αιμορραγία
6. Καθετηριασμός κύστης (για υποβοήθηση παλινδρόμησης μήτρας από την άδεια κύστη, αλλά και έμμεσος έλεγχος τυχόν εγκατάστασης ολιγαιμικού σοκ από τυχούσα ανουρία)
7. Μόλις αρχίσει η μετάγγιση και η γυναίκα λάβει γενική αναισθησία:
– Επισκοπικός έλεγχος κόλπου, τραχήλου με κολποδιαστολείς, κλειτορίδας, επισιοτομής
– Δακτυλική επισκόπηση μήτρας για αποκλεισμό υπολειμμάτων πλακούντα ή παραπλακούντα, ρήξη της μήτρας ή υποπεριτοναϊκού αιματώματος των παραμητρίων (σε ρήξη μήτρας).

Β) Ειδικά μέτρα
Μετά τον αποκλεισμό ρήξεων, παραμονής υπολειμμάτων πλακούντα και δακτυλικής επισκόπησης.
1. Άμεση μητροσύσπαση (ωκυτοκίνη και μεθυλ-εργομετρίνη), με χρήση της δεύτερης φλεβικής γραμμής
2. Μαλάξεις μήτρας από κοιλιακά τοιχώματα, εφαρμογή μηχανικών πιεστικών μέσων (π.χ. παγοκύστεις)
3. Απευθείας ένεση προσταγλανδίνης 1 mg ή 2 mg στο μυομήτριο (ή τον τράχηλο)
4. Αμφίχειρη συμπίεση μήτρας (για 30′ τουλάχιστον)
5. Μητροκολπικός επιπωματισμός
6. Λαπαροτομία, απολίνωση μητριαίων ή έσω λαγονίων
7. Μαιευτική υστερεκτομία.

Αιμορραγίες από τραύματα, ρήξεις γεννητικού σωλήνα
Διακρίνονται στις ακόλουθες περιπτώσεις
1. Ρήξεις τραχήλου, κόλπου
2. Ρήξεις κλειτορίδας, χειλέων
3. Αιματώματα (ευθυϊσχιακά, παρακολπικά, υποπεριτοναϊκά)
4. Ρήξεις περινέου
5. Ρήξη ουροδόχου κύστης
6. Διάσταση ηβικής σύμφυσης
Η διαφορική διάγνωση από την ατονία γίνεται λόγω της παρουσίας μιας καλά συνεσπασμένης μήτρας, ενώ η αιμορραγία εξακολουθεί. Είναι περιττό να τονισθεί η επιμελής επισκόπηση της γεννητικής οδού με βάλβες, σαν ρουτίνα, ακόμη και σε έλλειψη αιμορραγίας. Τυχόν τραύματα συρράπτονται αμέσως (προσοχή στις γωνίες του τραύματος), τυχόν αιματώματα πρέπει να αναγνωρίζονται έγκαιρα, πριν επεκταθούν και να ράβονται καθ’ όλο το μήκος και το βάθος τους, η δε εξέταση από το ορθό για τυχόν επέκταση της ρήξης είναι απαραίτητη.

Προσοχή χρειάζονται οι ρήξεις του τραχήλου, διότι μπορεί να επεκταθούν προς το σώμα της μήτρας (ρήξη μήτρας). Αν δεν είναι ορατή η γωνία ενός τέτοιου τραύματος, χρειάζεται να γίνει δακτυλική επισκόπηση μήτρας. Σ’ αυτή την περίπτωση, μπορεί να έχομε εκσεσημασμένη αιμορραγία από τη μήτρα, διάταση μητρικής κοιλότητας και επιπροσθέτως ατονία μήτρας.

Η ρήξη της μήτρας χρειάζεται άμεση λαπαροτομία, συρραφή του τραύματος και ταυτόχρονη μετάγγιση αίματος. Εναλλακτικά, προβαίναμε σε εμβολισμό της έσω λαγονίου ή απολίνωση της μητριαίας αρτηρίας σε συνδυασμό με συρραφή του τραύματος, για να αποφύγαμε την υστερεκτομή.

Ρήξεις περινέου.
1. Πρώτου βαθμού: Διάσπαση χαλινού, μικρού τμήματος κολπικού
τοιχώματος, μικρού τμήματος δέρματος, περινέου
2. Δεύτερου βαθμού: Επέκταση τραύματος, πλην των ανωτέρω, στον
ανελκτήρα του πρωκτού και στον εν τω βάθει εγκάρσιο μυ του περινέου. Μεγαλύτερη ρήξη κόλπου, δέρματος
3. Τρίτου βαθμού: Διάσπαση έξω σφιγκτήρα του πρωκτού και ρήξη εντερικού τοιχώματος.
Ρήξη πρώτου βαθμού συμβαίνει συχνά σε φυσιολογικό τοκετό. Ρήξη δεύτερου και τρίτου, συμβαίνει: σε εργώδη τοκετό, συνήθως σε πρωτότοκο, μεγάλο έμβρυο ή σε ελλιπή υποστήριξη του περινέου ή δυσκολία αναχαίτισης της κεφαλής ή σε μαιευτικές επεμβάσεις (σικυουλκίες, εμβρυουλκίες), ή σε υπερβολική επιτάχυνση του τοκετού με ωκυτοκίνη διότι δεν επιτελείται έτσι η βαθμιαία και ομαλή διαστολή του τραχηλικού κολπικού σωλήνα.

(Β) ΟΨΙΜΗ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Όπως προαναφέραμε, αυτό που τη διαφοροποιεί από την άμεση αιμορραγία είναι η παρέλευση τουλάχιστον ενός 24ώρου από τον τοκετό, ενίοτε δε συμβαίνει μέχρι και ένα μήνα από τον τοκετό. Συχνότητα: 0,5 -1%.

Αίτια όψιμης αιμορραγίας μετά τον τοκετό
1. Κατακράτηση υπολειμμάτων πλακούντα – πλακουντιακός πολύποδας
2. Ενδομητρίτιδα (Φλεγμονή ενδομήτριας κοιλότητας από μικροβιακό παράγοντα κατά τον τοκετό)
3. Αιματώματα γεννητικών οργάνων
4. Αδιάγνωστες ρήξεις τραχήλου, κόλπου
5. Ογκοι (ινομυώματα, καρκίνος)

Συχνότερα αίτια της όψιμης αιμορραγίας μετά τον τοκετό είναι η οργάνωση παραμενόντων στη μήτρα υπολειμμάτων πλακούντα (πλακουντιακός πολύπους) και ακολουθούν τα αιματώματα των γεννητικών οργάνων.

Πλακουντιακός πολύπους: Αίτια – συμπτωματολογία – αντιμετώπιση
1) Δημιουργείται από οργάνωση υπολειμμάτων πλακούντα
2) Αιμορραγία 5-15 μέρες μετά τον τοκετό, λόγω αποκόλλησης της εσχάρας του πολύποδα από το μυομήτριο
3) Συνοδό της αιμορραγίας σύμπτωμα η υποπαλινδρόμηση της μήτρας: Μήτρα μαλακότερη, μεγαλύτερη από το αναμενόμενο. Άλλη αιτία: ενδομητρίτιδα
4) Αντιμετώπιση: Κυρίως συντηρητική. Εξασφάλιση φλεβικών γραμμών, γενική αίματος, διασταύρωση, Ringers IV, μετάγγιση.

 Ακολουθεί μητροσύσπαση συστηματικά (ωκυτοκίνη, εργοβίνη, μεθυλεργονοβίνη), ετοιμότητα για θεραπευτική απόξεση ή υστερεκτομή αν χρειασθεί.
5) Είναι ευνόητο ότι θα προηγηθεί πλήρης έλεγχος για τυχόν τραύματα, ρήξεις, αιματώματα, συμπεριλαμβανομένου και του υπερηχογραφήματος πυέλου.
6) Θεραπευτική απόξεση: Οχι πρώτη επιλογή· κίνδυνος τραυματισμού της επιφάνειας εμφύτευσης και εμφάνισης μεγαλύτερης αιμορραγίας – υστερεκτομή.
Καταφεύγαμε στη θεραπευτική απόξεση σαν τελευταία λύση πριν την υστερεκτομή σε: α) Αιμορραγίες πολύ σοβαρές ή υποτροπιάζουσες μετά τη μητροσύσπαση β) Έλλειψη απάντησης στη μητροσύσπαση Διενεργείται υπό γενική αναισθησία, με μεγάλο ξέστρο, προσεκτικά για κίνδυνο διάτρησης (μαλακά τοιχώματα μήτρας). Ποσοστό διατρήσεων: 3%
7) Σε αποτυχία και της θεραπευτικής απόξεσης, ή σε επιδείνωση της αιμορραγίας: Υστερεκτομή ή, εναλλακτικά, εμβολισμό της έσω λαγονίου ή απολίνωση της μητριαίας αρτηρίας.

Αιματώματα γεννητικών οργάνων μετά τον τοκετό

Οφείλονται σε ρήξη εσωτερικών τοπικών κιρσών, ή μικρών αγγειακών στελεχών, πολλές φορές χωρίς εμφανή εξωτερικά ρήξη.
Απαντώνται συχνότερα σε: α) Πολυτόκες β) όπου συμβαίνει μεγάλη διάταση κολπικών ιστών κατά τον τοκετό, όπως:
– Σε υποπλαστικό κόλπο
– Σε στενώσεις κόλπου
– Σε μετεγχειρητικές ουλές κόλπου
– Σε μεγαλόσωμο έμβρυο
– Σε εργώδη τοκετό, κ.ά.

 Διακρίνονται σε:
α) Ευθυισχιακά ή υποπεριτονιακά ή αιδοιϊκά ή κάτωθεν του ανελκτήρος

β) Υποπεριτοναϊκά ή των παραμητρίων ή άνωθεν του ανελκτήρος γ) Παρακολπικά

Αιματώματα – Συμπτωματολογία – Αντιμετώπιση.

1) Ευθυισχιακά, παρακολπικά: εντοπισμένα, έντονος τοπικός πόνος, ψηλαφητική ευαισθησία, υποογκαιμικό shock
Διάγνωση: Εκ των συμπτωμάτων, των ψηλαφητικών ευρημάτων από τον κόλπο, το ορθό (κυρίως) και τα κοιλιακά τοιχώματα, ή από U/S ή C/Τ.
Θεραπεία: Άμεση διάνοιξη αιματώματος, παροχέτευση, απολίνωση αιμορραγούντος αγγείου. Ενίοτε, σε μικρά αιματώματα συντηρητική αγωγή, αντιβίωση (απορροφούνται)
Επιπλοκές: Αποστηματοποίηση, συρίγγια λόγω πίεσης, νέκρωσης παρακειμένων ιστών (κυρίως κυστεοκολπικά συρίγγια από παρακολπικά αιματώματα).

2) Υποπεριτοναϊκά ή των παραμητρίων: Επικίνδυνα συχνή οπισθοπεριτοναϊκή επέκταση στο ψοϊτη, οπότε στην ανωτέρω συμπτωματολογία προστίθεται ευαισθησία στην οσφυϊκή χώρα και απειλητικό ολιγαιμικό shock
Πολλές φορές υποκρύπτουν ατελή ρήξη κατώτερου τοιχώματος μήτρας ή ρήξη ωοθηκικής φλέβας.
Θεραπεία: Άμεση λαπαροτομία – Διάνοιξη πλατέος συνδέσμου -παροχέτευση – απολίνωση αιμορραγούντος αγγείου – αποκλεισμός ρήξης μήτρας.
Θεωρητικός κίνδυνος: Βλάβη νευρικών στελεχών, επιπλοκές σφιγκτήρος, αισθητικότητας, κινητικότητας.

 1.Τι είναι η Χαλάρωση και  η ξηρότητα  του κόλπου ;;

Η χαλάρωση  και η ξηρότητα του κόλπου είναι δυο καταστάσεις  που ταλαιπωρούν χιλιάδες γυναίκες που έχουν βιώσει τη διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού και έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, αλλά  οι περισσότερες δεν το αναφέρουν καθόλου και έχουν καταντήσει κατά κάποιο τρόπο ένα ταμπού.

Και οι δύο  έχουν σαν αποτέλεσμα η περιοχή να χαλαρώνει να μην υπάρχει  η ανάλογη λίπανση  και η αίσθηση κατά την ερωτική  επαφή  και την διείσδυση  του άνδρα να περιορίζεται   αισθητά  και να είναι επώδυνη  τις περισσότερες  φορές.  

2.Πότε εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα;;

Συνήθως η συμπτωματολογία αρχίζει να απασχολεί τη γυναίκα μετά τη συμπλήρωση των 40 ετών αφού έχει τεκνοποιήσει για την χαλάρωση,  ενώ η ξηρότητα   εμφανίζεται σε διάστημα 3-5  ετών μετά την εμμηνόπαυση και αφορά πάνω από το 60% – 70% των γυναικών

3.Από ποια ηλικία αξίζει να ξεκινήσει μια γυναίκα θεραπεία HIFU;

Η θεραπεία μπορεί να αρχίσει από οποιαδήποτε ηλικία ειδικά εάν υπάρχει  πρόωρο κλιμακτήριο και πρόωρη εμμηνόπαυση ή αν τα προβλήματα εμφανιστούν  και πολύ νωρίτερα λόγο εργωδών τοκετών με μεγαλόσωμα έμβρυα.

Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η θεραπεία με κολπικό HIFU να ξεκινήσει πριν η συμπτωματολογία όπως η ξηρότητα,  ο πόνος στην επαφή,  η ακράτεια, επιδεινωθούν επειδή  γνωρίζουμε πως όσο  πιο περιορισμένης έντασης είναι η συμπτωματολογία, τόσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει το αποτέλεσμα.

4.Υπάρχει κάποια ειδική προετοιμασία πριν την κολπική θεραπεία HIFU;       

Συνήθως, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία.

Η γυναίκα έρχεται στο ειδικό ιατρείο που έχουμε στο Ιατρικό Διαβαλκανικό,  κατόπιν ραντεβού, και κάνουμε την  θεραπεία χωρίς αναισθησία ή κάποια άλλη προετοιμασία. 

Αυτό που εμείς συστήνομαι στις γυναίκες είναι  να  έχει προηγηθεί μια γυναικολογική εξέταση και ένα πρόσφατο test Παπανικολάου για να  ελέγξουμε πιθανές φλεγμονές που θα μας κατευθύνουν να αναβάλουμε την θεραπεία μας  για μικρό χρονικό διάστημα.

5.Ποιος είναι ο στόχος αυτής της θεραπείας και πόσο διαρκεί  ;;

Ο στόχος της θεραπείας είναι να αυξηθεί η θερμοκρασία  στην περιοχή της εστίασης  και κατά μήκος, όλος ο κόλπος, για να επιτευχθεί η αύξηση παραγωγής του κολλαγόνου με αποτέλεσμα την  βελτίωση της αιμάτωσης  και την  αύξηση της λίπανσης του κόλπου για την αντιμετώπιση της κολπικής ξηρότητας.

Οι ινοβλάστες που βρίσκονται στο κολπικό τοίχωμα ενεργοποιούνται  και προκαλούν  σύσφιξη  στο χαλαρό  τμήμα  του κόλπου και αύξηση της ελαστικότητας του η οποία συμπληρώνει το αποτέλεσμα.

Το αποτέλεσμα διαρκεί για 2 με 3  χρόνια.

Τα αποτελέσματα διαρκούν λιγότερο, όσο πιο προχωρημένη είναι η ηλικία της γυναίκας αν καπνίζει ή υπάρχει πολύ μεγάλη και έντονη ατροφία.

Για μακροχρόνια αποτελέσματα συνιστάται ένας μικρός επαναληπτικός αριθμός 1-2 συνεδρίων ανάλογα με την περίπτωση στα επόμενα 2-3 χρόνια.

6.Είναι επώδυνη η διαδικασία;

Οι περισσότερες γυναίκες  την περιγράφουν σαν ένα ήπιο «γαργάλημα» το οποίο όμως δεν είναι επώδυνο.

Επειδή, ωστόσο, η αίσθηση της ενόχλησης είναι υποκειμενική, είναι δυνατόν ο γιατρός να παρέμβει ανά πάσα στιγμή  στη λειτουργία του μηχανήματος σε πραγματικό χρόνο, να  μειώσει την ένταση του, προκειμένου να μειωθεί η ενόχληση αυτή εάν είναι μεγάλη και ενοχλεί την γυναίκα.

7.Πότε μπορεί η γυναίκα να δει αυτά τα αποτελέσματα;;;;

Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά λίγες ημέρες μετά από την πρώτη  εφαρμογή.

  Έτσι, άμεσα η γυναίκα θα δει:

– αύξηση της λίπανσης του κόλπου με άμεση  βελτίωση τη εμπειρίας της κατά τη σεξουαλική επαφή, με αντιμετώπιση της κολπικής ξηρότητας.

–  αύξηση της ελαστικότητας του κόλπου κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής με ελάττωση του πόνου από τις πρώτες επαφές και εξαφάνιση του μετά από μικρό χρονικό διάστημα,

– ελάττωση, σε σημαντικό βαθμό και  στα πρώτα  αρχικά στάδια εξαφάνιση   της ακράτειας των ούρων.

Η παραγωγή όμως του κολλαγόνου συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και έτσι  το βέλτιστο αποτέλεσμα εμφανίζεται μετά από 2- 3 μήνες.

Τι είναι η εμμηνόπαυση και τι η περιεμμηνόπαυση (κλιμακτήριος);

Εμμηνόπαυση είναι η οριστική παύση της εμμήνου ρύσεως (περίοδος) για  χρονικό διάστημα ενός χρόνου. Η μέση ηλικία εμφάνισής της είναι τα 51. Φυσιολογικά μπορεί να εμφανιστεί από τα 45 έως τα 55 έτη των γυναικών

Περιεμμηνόπαυση ή κλιμακτήριος είναι το χρονικό διάστημα που προηγείται της οριστικής παύσης της περιόδου δηλαδή της εμμηνόπαυσης, διαρκεί από λίγους μήνες μέχρι και 6- 7 έτη και συνοδεύεται από ορμονικές διαταραχές και ακατάστατες περιόδους όπως αραιομηνόρροια, πολυμηνόρροια.

Ποιες είναι οι συνηθέστερες αλλαγές που συμβαίνουν στον εμμηνορυσιακό κύκλο κατά τη διάρκεια της κλιμακτηρίου;

Κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού εμμηνορυσιακού κύκλου οι ορμόνες της γυναίκας τα οιστρογόνα και  η προγεστερόνη αυξάνονται και ελαττώνονται με συγκεκριμένο ρυθμό.

Η ωορρηξία συμβαίνει περίπου στο μέσον του κύκλου ή δύο εβδομάδες πριν την επόμενη περίοδο.

 Κατά την κλιμακτήριο οι ορμόνες δεν ακολουθούν αυτό το φυσιολογικό πρότυπο. Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής είναι η ανώμαλη κολπική αιμόρροια ή σταγονοειδή αιμόρροια ή κολπική αιμορραγία που εμφανίζεται ξαφνικά σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή και φάση του κύκλου. Τον πρώτο καιρό η έμμηνος ρύση συνήθως κρατάει περισσότερες μέρες, εμφανίζεται πιο συχνά και η ποσότητα του αίματος είναι μεγαλύτερη.

 Η εικόνα αυτή μπορεί να εναλλάσσεται με ποιο αραιές περιόδους που έχουν λίγο αίμα και διαρκούν λιγότερο. Ο κύκλος γενικά γίνεται εντελώς ασταθής και υπάρχουν μήνες που θα έρθει 2 φορές ή και άλλοι που δε θα εμφανιστεί καθόλου.

Πως θα καταλάβω ότι το αίμα που εμφανίζω δεν είναι στα πλαίσια των φυσιολογικών αλλαγών; Πότε θα πρέπει να ανησυχήσω και να συμβουλευτώ το γιατρό μου;

Καταρχήν κάθε γυναίκα πρέπει να επισκέπτεται μία φορά το χρόνο το γιατρό της και να πραγματοποιεί συν των άλλων και κολπικό γυναικολογικό υπέρηχο  και τεστ Παπανικολάου στα πλαίσια του προληπτικού ελέγχου.

Το βασικό που πρέπει να γνωρίζουν όλες οι γυναίκες είναι πως όταν εγκατασταθεί η εμμηνόπαυση και έχουν ένα χρόνο να δούνε αίμα, τότε εάν η περίοδος τους ξαναεμφανιστεί,  δηλαδή εάν ξαναδούν αίμα, αυτό είναι παθολογικό και χρειάζεται άμεσα διερεύνηση από το γιατρό τους.

Όσον αφορά το χρονικό διάστημα της κλιμακτηρίου παρόλο που η εικόνα ανώμαλης κολπικής αιμόρροιας, όπως περιγράψαμε παραπάνω, μπορεί να είναι αποτέλεσμα των φυσιολογικών ορμονικών μεταβολών, είναι σημαντικό η γυναίκα να μην αδιαφορεί για αυτές τις αλλαγές και να ενημερώνει τον γυναικολόγο της για οτιδήποτε την ανησυχεί, χωρίς να ξεχνά και τον ετήσιο έλεγχο που δεν πρέπει να αναβάλλεται.

 Συνιστούμε η γυναίκα να επισκέπτεται άμεσα το γιατρό της όταν:

1). Οι αιμορραγίες είναι ιδιαίτερα βαριές και συνοδεύονται από πήγματα που δεν υπήρχαν σε παρελθόντες κύκλους, μπορεί δε η γυναίκα να νιώθει εξάντληση, κόπωση, υπνηλία και αδυναμία λόγω της συνοδού αναιμίας.

2). Η αιμορραγία να διαρκεί για περισσότερο από έναν κύκλους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 10 ημερών.

3). Η περίοδος να εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό σε χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών εβδομάδων ( κάθε 20 μέρες περίοδος).

4). Αίμα που εμφανίζεται συνεχώς μετά την σεξουαλική επαφή.

5). Σταγονοειδής κολπική καθημερινή αιμόρροια που ταλαιπωρεί τη γυναίκα σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του κύκλου. Συνήθως σταματά για λίγο και μετά ξαναρχίζει.

Ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες της ανώμαλης κολπικής αιμόρροιας στην κλιμακτήριο και στην εμμηνόπαυση;

Πολύποδες. Είναι πολύ συχνοί καλοήθεις όγκοι της μήτρας που μπορεί να έχουν μέγεθος από λίγα χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά. Συνήθως τους βρίσκουμε στο εσωτερικό της μήτρας (ενδομήτριοι πολύποδες) ή συχνά στον τράχηλο (τραχηλικοί πολύποδες) και μπορεί να προκαλούν από μικρή σταγονοειδή αιμόρροια μέχρι βαριά αιμορραγία ή αρκετά συχνά αίμα μετά την σεξουαλική επαφή.

Ατροφία του ενδομητρίου. Στην εμμηνόπαυση λόγω της χαμηλής στάθμης των οιστρογόνων το ενδομήτριο (δηλαδή το εσωτερικό της μήτρας) σιγά σιγά λεπταίνει. Λόγω αυτής της αλλαγής μπορεί κατά την εξέλιξή της να εμφανίζεται συχνά ακανόνιστη κολπική αιμόρροια.

Υπερπλασία του ενδομητρίου. Είναι η διαδικασία όπου το εσωτερικό της μήτρας δηλαδή το ενδομήτριο γίνεται σιγά – σιγά όλο και παχύτερο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα οιστρογόνα που κανονικά δεν πρέπει να υπάρχουν λόγω της εμμηνόπαυσης, εντούτοις λειτουργούν και επιδρούν στα κύτταρα ροτ ενδομητρίου καθιστώντας τα υπερπλαστικά Η κλινική εικόνα και πάλι μπορεί να είναι ανώμαλη κολπική αιμορραγία. Η κατάσταση αυτή είναι αρκετά συχνή όταν συνυπάρχουν και παράγοντες κινδύνου όπως η παχυσαρκία, η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπερχοληστερολαιμία.

Μερικές φορές μπορεί τα υπερπλαστικά κύτταρα του ενδομητρίου να αρχίσουν να παίρνουν ανώμαλες και άτυπες μορφές οπότε δημιουργείται μια κατάσταση που λέγεται υπερπλασία του ενδομητρίου με ατυπία. Σε ένα σημαντικό ποσοστό αυτή η κατάσταση εμφανίζεται με αιμορραγία εκ των έσω γεννητικών οργάνων και εάν την αγνοήσουμε μπορεί σε λίγα χρόνια να εξελιχθεί σε καρκίνο της μήτρας. Αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που η γυναίκα πρέπει άμεσα να επισκεφτεί τον γυναικολόγο της εάν δει αίμα στην εμμηνόπαυση.

Εάν επέμβουμε έγκαιρα, με διαγνωστική απόξεση,  η κατάσταση αυτή θεραπεύεται και ο καρκίνος προλαμβάνεται.

Ινομυώματα. Καλοήθης αρκετά συχνοί ορμονοεξαρτώμενοι όγκοι της μήτρας, με μέγεθος από λίγα χιλιοστά μέχρι 8 – 10 εκατοστά που μπορεί να προκαλούν από μικρή μέχρι μεγάλη αιμορραγία ανάλογα και την θέση που έχουν κοντά στο ενδομήτριο.

Συνήθως υποχωρούν σε μέγεθος όταν εγκατασταθεί η εμμηνόπαυση και εάν είναι μικροί τότε μπορεί και να εξαφανιστούν. Τα μεγαλύτερα μικραίνουν κα μειώνονται σε μέγεθος.  Σπάνια εξαλλάσσονται σε κακοήθη σαρκώματα. Καλό είναι να παρακολουθούνται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο με υπερηχογραφικό έλεγχο και εάν αυξηθούν σε μέγεθος να αφαιρούνται,

Η κύηση (ενδομήτριος ή εξωμήτριος), η αποβολή, η τραχηλίτιδα, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, όγκοι (καλοήθεις συνήθως) του κόλπου, τραυματισμοί και ρήξεις του κόλπου, διαταραχές της πήξης του αίματος, ξένο σώμα στη μήτρα ή στον κόλπο και άλλα, είναι σπανιότερες αιτίες που πάντα πρέπει να διερευνώνται από τον θεράποντα ιατρό.

Πως γίνεται η διάγνωση της αιτίας της ανώμαλης κολπικής αιμόρροιας;

Πρώτα από όλα πρέπει να γίνει μια κλινική  γυναικολογική εξέταση κατά την οποία ο γυναικολόγος μπορεί να διαπιστώσει ότι πράγματι το αίμα προέρχεται από την μήτρα και δεν αφορά άλλα όργανα όπως ο πρωκτός και το έντερο, η ουρήθρα, το αιδοίο, το περίνεο ή ο κόλπος.

Ένα τεστ κύησης και ένα στικ ούρων, είναι απλά και γρήγορα εργαλεία που πρέπει να προηγούνται οποιασδήποτε διαγνωστικής προσέγγισης για να αποκλεισθούν καταστάσεις που επιπλέκουν την αρχόμενη κύηση.

 Ακολούθως  πρέπει να γίνει ένα Τεστ Παπανικολάου για να αποκλειστούν βλάβες του τραχήλου όπως τραχηλίτιδες, δυσπλασίες, και καρκίνος του τραχήλου.

Διακολπικός γυναικολογικός υπέρηχος αλλά και διακοιλιακός, μερικές φορές,  όπου χρειάζεται, βοηθά στην απεικόνιση των έσω γεννητικών οργάνων και συχνά μας δίνει εύκολα τη διάγνωση.

Ενδομήτρια βιοψία με ένα λεπτό ειδικό καθετήρα χωρίς αναισθησία σε επίπεδο ιατρείου εάν υπάρχουν προβλήματα που η γυναίκα δεν μπορεί να πάρει αναισθησία.

Διαγνωστική υστεροσκόπηση, όπου με μια λεπτή κάμερα μπαίνουμε στο εσωτερικό της μήτρας και βλέπουμε άμεσα την όποια παθολογία του ενδομητρίου ( πολύποδες, ινομυώματα, ατροφία, υπερπλασία) και εάν η επέμβαση  γίνει με αναισθησία μπορούμε να αφαιρέσουμε οποιαδήποτε βλάβη δούμε στο εσωτερικό της μήτρας.

Διαγνωστική απόξεση της ενδομήτριας κοιλότητας με αναισθησία, όπου και ξύνουμε το εσωτερικό της μήτρας και αφαιρούμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα τμήματα του ενδομητρίου τα οποία και στέλνουμε για βιοψία για να έχουμε διάγνωση.

Ποια είναι η θεραπεία της ανώμαλης κολπικής αιμόρροιας στην κλιμακτήριο και στην εμμηνόπαυση;

Η θεραπεία σχετίζεται άμεσα με την αιτία που προκαλεί την αιμορραγία.

Μπορεί να είναι απλά παρακολούθηση και επανέλεγχος ή αφαιρετική εάν πρόκειται για πολύποδες και ινομυώματα και αποκλεισθεί οποιαδήποτε κακοήθεια, ή φαρμακευτική σε κάποιες περιπτώσεις υπερπλασίας του ενδομητρίου όπου απαιτείται η χορήγηση προγεστερόνης ή και ριζική με αφαίρεση της μήτρας της ασθενούς όταν πρόκειται για υπερπλασίες με ατυπία ή και λεμφαδενικός καθαρισμός μαζί με ολική υστερεκτομή, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία αν πρόκειται για καρκίνο τραχήλου της μήτρας ή καρκίνο του ενδομητρίου που διηθεί το τοίχωμα της μήτρας.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε αυτό που είπαμε από την  αρχή:  Το βασικότερο όλων είναι η έγκαιρη διάγνωση. Αίμα στην εμμηνόπαυση έστω και με τη μορφή λίγων σταγόνων πρέπει άμεσα να διερευνάται με όλα αυτά που αναφέραμε. Στην κλιμακτήριο (περιεμμηνοπαυσιακά) , ανώμαλη κολπική αιμόρροια που επιμένει, πρέπει να γίνεται αντικείμενο συζήτησης με το γιατρό  και να αναζητείται το αίτιό της εξονυχιστικά και να ακολουθεί η  ανάλογη θεραπεία.

Υπεύθυνοι Ιατροί

              Dr. Αριστοτέλης Αποστολίδης MD, PhD

Μαιευτήρας Χειρουργός  Γυναικολόγος

   Dr. Παναγιώτης Χατζής MD, PhD

Μαιευτήρας Χειρουργός  Γυναικολόγος

1. Τι είναι η χαλάρωση κόλπου;

Η χαλάρωση του κόλπου είναι ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί χιλιάδες γυναίκες που έχουν βιώσει τη διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού. Κατά τη διάρκεια του τοκετού οι ιστοί του κόλπου διατείνονται και προκαλούνται βλάβες στα τοιχώματα και τους υποστηρικτικούς μύες, με αποτέλεσμα η περιοχή να χαλαρώνει και η αίσθηση κατά την ερωτική  επαφή  και την διείσδυση  του άνδρα να περιορίζεται. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και πολλές άτοκες γυναίκες οι οποίες μπαίνουν στην εμμηνόπαυση και χάνουν από «συμμάχους» τους τα οιστρογόνα, με τελικό αποτέλεσμα την κολπική χαλάρωση.

2. Πότε εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα και τι τα επιδεινώνει;

Συνήθως η συμπτωματολογία αρχίζει να απασχολεί τη γυναίκα μετά τη συμπλήρωση των 40 ετών, αφού έχει τεκνοποιήσει. Έχει διαπιστωθεί, επίσης, ότι το πρόβλημα  εμφανίζεται σε διάστημα 4-5 ετών μετά την εμμηνόπαυση και αφορά πάνω από το 60%- 80%  των γυναικών. Η μειωμένη παραγωγή ορμονών προκαλεί ατροφία στην περιοχή του κόλπου, καθιστώντας λιγότερο απολαυστική τη σεξουαλική ζωή, δυσκολότερη την επίτευξη οργασμού αλλά και διαταραχές, όπως είναι η ακράτεια ούρων και ο έντονος κνησμός.

Επιπρόσθετοι επιβαρυντικοί παράγοντες για την κολπική χαλάρωση και ατροφία είναι :

– το κάπνισμα,

– η έλλειψη σωματικής άσκησης,

– η απότομη αυξομείωση του σωματικού βάρους,

3. Τι  εννοούμε όταν λέμε  «σύσφιξη κόλπου με συσκευή υπερήχων»;

Οι Εστιασμένοι Υπέρηχοι Υψηλής Έντασης [διεθνώς γνωστοί με τον όρο High Intensity Focused Ultrasounds (HIFU)] είναι  υπέρηχοι οι οποίοι  έχουν την ιδιότητα να εστιάζουν την ενέργειά τους μόνο σε ένα σημείο, το οποίο ονομάζεται σημείο εστίασης.

Οι υπέρηχοι αυτοί εκπέμπονται από ένα εξάρτημα το οποίο μοιάζει στην όψη με την κολπική κεφαλή που χρησιμοποιεί ο γυναικολόγος στο κολπικό υπερηχογράφημα.

Στα σημεία εστίασης προκαλείται για περίπου 0,1 sec αύξηση της θερμοκρασίας   η οποία «ενεργοποιεί» τα κύτταρα που παράγουν κολλαγόνο και έτσι αυξάνεται η ποσότητα κολλαγόνου στους ιστούς του κόλπου

4. Από ποια ηλικία αξίζει να ξεκινήσει μια γυναίκα θεραπεία HIFU;

Συνήθως η συμπτωματολογία αρχίζει να απασχολεί τη γυναίκα μετά τη συμπλήρωση των 30 ετών. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η θεραπεία με τη μέθοδο HIFU να ξεκινήσει πριν η συμπτωματολογία (ξηρότητα, πόνος στην επαφή, ακράτεια) επιδεινωθεί. Όσο πιο περιορισμένης έντασης είναι η συμπτωματολογία, τόσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει το αποτέλεσμα.

5. Υπάρχει κάποια ειδική προετοιμασία πριν την κολπική θεραπεία HIFU;  

 Συνήθως δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία. Αυτό που εμείς συστήνουμε στις γυναίκες είναι  να  έχει προηγηθεί μια γυναικολογική εξέταση και ένα πρόσφατο test Παπανικολάου.

6. Είναι επώδυνη η διαδικασία; Πόσο διαρκεί;

Οι περισσότερες γυναίκες περιγράφουν ένα ήπιο τσίμπημα  (σαν «γαργάλημα»), το οποίο όμως δεν είναι επώδυνο. Επειδή, ωστόσο, η αίσθηση της ενόχλησης είναι υποκειμενική, είναι δυνατόν ο Ιατρός να παρέμβει ανά πάσα στιγμή  στη λειτουργία του μηχανήματος σε πραγματικό χρόνο και να  μειώσει την έντασή του,  προκειμένου να μειωθεί η ενόχληση αυτή. Η όλη διαδικασία, από την είσοδο της κεφαλής μέχρι να γίνει η σάρωση όλου του κολπικού τμήματος,  διαρκεί 20- 30 λεπτά.

7. Τι περιμένει η γυναίκα μετά την κολπική θεραπεία με HIFU;

 Το σημαντικό πλεονέκτημα της κολπικής θεραπείας HIFU, είναι πως, πέραν την αποτελεσματικότητάς της, δεν είναι επώδυνη και δεν απαιτεί τη λήψη ιδιαίτερων μέτρων μετά. Μερικές φορές ενδέχεται η γυναίκα να αισθανθεί τον κόλπο της λίγο «οιδηματώδη» αμέσως μετά τη θεραπεία. Αυτό όμως είναι ένα σύμπτωμα που υποχωρεί εντός 4-5 ωρών. Μετά την  θεραπεία,  συνιστάται να αποφεύγει η γυναίκα  τη σεξουαλική επαφή για 3 ημέρες και την έντονη άσκηση για 1 με 2 ημέρες .

8. Πότε μπορεί η γυναίκα να δει αυτά τα αποτελέσματα;

Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά από την πρώτη κιόλας εφαρμογή.

 Έτσι, άμεσα θα δει η γυναίκα:

 – αντιμετώπιση της κολπικής ξηρότητας και  αύξηση της ελαστικότητας του κόλπου,

– αύξηση της λίπανσης του κόλπου και

βελτίωση της αιμάτωσης του βλεννογόνου, με  άμεση  βελτίωση τη εμπειρίας της κατά τη σεξουαλική επαφή.

– ελάττωση, σε σημαντικό βαθμό (συχνά μέχρι πλήρους εξάλειψης), της ακράτειας των ούρων.

9. Πόσο διαρκεί το αποτέλεσμα;

Τα αποτελέσματα διαρκούν λιγότερο, όσο πιο προχωρημένη είναι η ηλικία της και αν καπνίζει. Σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα διαρκεί για 2 με 3  χρόνια. Για μακροχρόνια αποτελέσματα συνιστάται ένας μικρός αριθμός συνεδριών ανάλογα με την περίπτωση. Το τελικό αποτέλεσμα εμφανίζεται μετά από 2-3 μήνες.

10. Ποιες γυναίκες μπορούν να επωφεληθούν από το κολπικό HIFU;

•    οι γυναίκες που είναι στην  προκλιμακτηριακή περίοδο της ζωής τους,

•    οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση,

•    οι γυναίκες μετά από  τοκετούς  (πρέπει να έχουν παρέλθει  τουλάχιστον 3 μήνες

     από τον τελευταίο τοκετό),

•    οι γυναίκες στο κλιμακτήριο,

•    οι γυναίκες άνω των 40. 

Για πληροφορίες ή ραντεβού, καλέστε στο

  2310400461  ( Ώρες  08.00 – 16.00 )

  2310400222  ( Ώρες 16.00 –  22.00 )

Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης

Ιατρείο Πυελικής χαλάρωσης  και κολπικής  ξηρότητας

Υπεύθυνοι Ιατροί:  Δρ. Αριστοτέλης Αποστολίδης, MD, PhD

   Δρ.  Παναγιώτης Χατζής,  MD, PhD

1.Τι είναι η Χαλάρωση και  η ξηρότητα  του κόλπου ;;

Η χαλάρωση  και ηξηρότητα του κόλπου είναι δυο καταστάσεις  που ταλαιπωρούν χιλιάδες γυναίκες που έχουν βιώσει τη διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού και έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, αλλά  οι περισσότερες δεν το αναφέρουν καθόλου και έχουν καταντήσει κατά κάποιο τρόπο ένα ταμπού.

Και οι δύο αυτές καταστάσεις  έχουν σαν αποτέλεσμα η περιοχή να χαλαρώνει να μην υπάρχει  η ανάλογη λίπανση  και έτσι να  περιορίζεται η αίσθηση κατά την ερωτική  επαφή  και την διείσδυση  του άνδρα   και να είναι επώδυνη   η επαφή τις περισσότερες  φορές.

 Κατά τη διάρκεια του τοκετού οι ιστοί του κόλπου διατείνονται και προκαλούνται βλάβες στα τοιχώματα και τους υποστηρικτικούς μύες, με αποτέλεσμα η περιοχή να χαλαρώνει και  να μειώνεται η αίσθηση όπως είπαμε προηγουμένως.

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και πολλές άτοκες γυναίκες οι οποίες μπαίνουν στην εμμηνόπαυση και χάνουν από «συμμάχους» τους τα οιστρογόνα με τελικό αποτέλεσμα πάλι την χαλάρωση και την ξηρότητα.

2.Πότε εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα και τι τα επιδεινώνει ;;;

Συνήθως η συμπτωματολογία αρχίζει να απασχολεί τη γυναίκα μετά τη συμπλήρωση των 40 ετών αφού έχει τεκνοποιήσει.

Έχει διαπιστωθεί επίσης  ότι το πρόβλημα  εμφανίζεται σε διάστημα 4-5 ετών μετά την εμμηνόπαυση  είτε έχουν τεκνοποιήσει είτε όχι και αφορά πάνω από το 50% – 60%  των γυναικών

Η μειωμένη παραγωγή ορμονών προκαλεί ατροφία στην περιοχή του κόλπου, καθιστώντας λιγότερο απολαυστική τη σεξουαλική ζωή, δυσκολότερη την επίτευξη οργασμού αλλά και διαταραχές όπως είναι η ακράτεια ούρων και ο έντονος κνησμός. 

 Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες για την κολπική χαλάρωση και ατροφία είναι :

η γήρανση αλλά και οι ορμονικές διαταραχές σε νεαρότερη ηλικία,

το κάπνισμα,

η έλλειψη σωματικής άσκησης,

η απότομη αυξομείωση του σωματικού βάρους

 η μακροχρόνια άρση βαρέων αντικειμένων.

Για όλες αυτές τις γυναίκες, η μέθοδος της κολπικής αναζωογόνησης και σύσφιξης του κόλπου  αποτελεί μία ενδεικνυόμενη λύση ειδικά στην σημερινή εποχή.

 3. Τι  εννοείται όταν λέτε  σύσφιξη  και αναζωογόνηση  κόλπου με την  συσκευή υπερήχων ;;

Οι Εστιασμένοι Υπέρηχοι Υψηλής Έντασης είναι διεθνώς γνωστοί με τον όρο High Intensity Focused Ultrasounds (HIFU).

Οι υπέρηχοι αυτοί εκπέμπονται από ένα εξάρτημα, που ονομάζεται κεφαλή HIFU, το οποίο είναι συνδεδεμένο με ένα ειδικό μηχάνημα, όπως αυτό που φαίνεται στην παρακάτω εικόνα και μοιάζει στην όψη με την κολπική κεφαλή που χρησιμοποιεί ο γυναικολόγος στο κολπικό υπερηχογράφημα

 Είναι  Υπέρηχοι Υψηλής Έντασης (HIFU),  οι οποίοι  έχουν την ιδιότητα να εστιάζουν την ενέργειά τους μόνο σε ένα σημείο, το οποίο ονομάζεται σημείο εστίασης.

Ο Ιατρός εισάγει την κεφαλή στον κόλπο, και αρχίζει η εκπομπή των υπερήχων.

Στο σημείο εστίασης αυξάνεται η θερμοκρασία, χωρίς όμως να παρατηρείται ανάλογη αύξηση της θερμοκρασίας και στους παρακείμενους του σημείου εστίασης ιστούς ή στους ιστούς που βρίσκονται μεταξύ της κεφαλής HIFU και του σημείου εστίασης. Η θεραπεία γίνεται κατά μήκος όλου του κολπικού καναλιού μέχρι να επιτευχθεί πλήρης κάλυψη

Στην εικόνα που ακολουθεί…   φαίνεται πως με τους υπερήχους HIFU «στοχεύουμε» σε συγκεκριμένο βάθος του τοιχώματος του κόλπου, κάτω από την επιφάνεια του βλεννογόνου όπου αναζωογονείται το κολλαγόνο των μυών.

Στα σημεία εστίασης προκαλείται για περίπου 0,1 sec αύξηση της θερμοκρασίας στους 65° C. Η αύξηση αυτή της θερμοκρασίας «ενεργοποιεί» τα κύτταρα που παράγουν κολλαγόνο. Έτσι αυξάνεται η ποσότητα κολλαγόνου στους ιστούς του κόλπου.  και προκαλείται σύσφιξη και παραγωγή υγρών στον κόλπο.   

4.Πως γίνεται η χρήση της μεθόδου που μας αναφέρεται;;

Στην Θεσσαλονίκη αυτήν την  στιγμή δεν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο μηχάνημα ενώ στην Αθήνα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν πάρα πολλά και δουλεύουν πάρα πολύ καλά με θεαματικά αποτελέσματα.

 Την χρήση της  μεθόδου ς HIFU   την ξεκινήσαμε  εδώ και λίγο χρονικό διάστημα  στο ιατρικό Διαβαλκανικό κέντρο, 

Εδώ  θα ήθελα  αν μου επιτρέπεται   να τονίσω ότι  στο Ιατρικό Διαβαλκανικό με την αμέριστη συμπαράσταση του προέδρου μας κου  Γιώργου Αποστολόπουλου,  είμαστε για άλλη μια φορά πρωτοπόροι στην χρήση των νέων τεχνολογιών μηχανημάτων  και  θεραπειών για την γυναίκα και τον άνθρωπο γενικότερα, και από την θέση του υπεύθυνου του ιατρείου υπερήχων και του μηχανήματος,  τον  ευχαριστώ για άλλη μια φορά δημόσια.  

 Η μέθοδος  λοιπόν αυτή, βασίζεται στην  συσκευή κολπικής σύσφιξης HIFU  η οποία χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό ενέργειας ραδιοσυχνοτήτων   και υπέρηχου, για να παρέχει ελεγχόμενη θέρμανση με στόχο τον εν τω βάθη ιστό και όχι  τον επιφανειακό.  

Η εφαρμογή των μονοπολικών ραδιοσυχνοτήτων στην επιδερμίδα και στους βλεννογόνους επιφέρει σύσφιξη των ιστών και μείωση του υποκείμενου λιπώδους ιστού.

Είναι η μοναδική συσκευή που μπορεί ο χρήστης να ορίσει το βάθος διείσδυσης και να έχει τον απόλυτο έλεγχο της θερμοκρασίας του ιστού, παρέχοντας έτσι μέγιστη ασφάλεια και αποτέλεσμα στη θεραπεία.  

Η θερμοκρασία ελέγχεται με ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο προσαρμοσμένο στην κεφαλή ενημερώνοντας τον χρήστη για την θερμοκρασία σε πραγματικό χρόνο.

 Η κεφαλή της συσκευής χρησιμοποιεί μια εστιασμένη θερμότητα για να διαταράξει τις ίνες κολλαγόνου βαθιά μέσα στο δέρμα και στο βλεννογόνο.

5.Από ποια ηλικία αξίζει να ξεκινήσει μια γυναίκα θεραπεία HIFU;

Συνήθως η συμπτωματολογία αρχίζει να απασχολεί τη γυναίκα μετά τη συμπλήρωση των 40 ετών. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι η θεραπεία με κολπικό HIFU να ξεκινήσει πριν η συμπτωματολογία (ξηρότητα, πόνος στην επαφή, ακράτεια) επιδεινωθεί.

Όσο πιο περιορισμένης έντασης είναι η συμπτωματολογία, τόσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει το αποτέλεσμα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει η γυναίκα να περιμένει να φτάσει 40 ετών για να ζητήσει την βοήθεια μας.

Αν τα προβλήματα εμφανιστούν  και πολύ νωρίτερα λόγο εργωδών τοκετών με μεγαλόσωμα έμβρυα τότε είμαστε στην διάθεση της κάθε γυναίκας να την βοηθήσουμε άμεσα.   

6.Υπάρχει κάποια ειδική προετοιμασία πριν την κολπική θεραπεία HIFU;       

 Συνήθως, δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία.

Η γυναίκα έρχεται στο ειδικό ιατρείο που έχουμε στο Ιατρικό Διαβαλκανικό,  κατόπιν ραντεβού, κάνουμε την  θεραπεία χωρίς αναισθησία ή κάποια άλλη προετοιμασία.  

Αυτό που εμείς συστήνομαι στις γυναίκες είναι  να  έχει προηγηθεί μια γυναικολογική εξέταση και ένα πρόσφατο test Παπανικολάου για να  ελέγξουμε πιθανές φλεγμονές που θα μας κατευθύνουν να αναβάλουμε την θεραπεία μας  για μικρό χρονικό διάστημα να θεραπευτεί μια πιθανή φλεγμονή.

7.Ποιος είναι ο στόχος αυτής της θεραπείας και πόσο διαρκεί  ;;

Ο στόχος της θεραπείας είναι να αυξηθεί η θερμοκρασία στον  βλεννογόνο του κόλπου  στους 40-42 ° C για 4 ή 5 λεπτά στην κάθε περιοχή θεραπείας, για να επιτευχθεί η αύξηση παραγωγής του κολλαγόνου στους μυείς. Ο κόλπος χωρίζεται σε  τρία τμήματα 2,5εκατοστών το καθένα περίπου και χρησιμοποιούμαι τις δύο κεφαλές των 3,5 και 4,0 mm με τις οποίες σαρώνουμε όλον τον κολπικό βλεννογόνο.

Στην πρώτη εικόνα οι ίνες πριν την θεραπεία και στην δεύτερη η αύξηση των ινών του κολλαγόνου μετά την θεραπεία με HIFU (περιοχή που δείχνουν τα βέλη )

Το κολλαγόνο παρουσιάζει μια τριπλή ελικοειδή δομή, η οποία επηρεάζεται από τη θερμότητα με την πάροδο του χρόνου, προάγοντας την παραγωγή νέων ινών του με αποτέλεσμα  να  λειαίνεται η επιδερμίδα και να  μειώνεται η εμφάνιση των βαθιών ρυτίδων και των λεπτών γραμμών στον κόλπο.

Οι ινοβλάστες που βρίσκονται στο κολπικό τοίχωμα ενεργοποιούνται και αυτοί  με αποτέλεσμα να συσφιχτεί το χαλαρό  τμήμα  του κόλπου και να διαταθεί αποκτώντας έτσι μια  αύξηση της ελαστικότητας του .

Παράλληλα  παρατηρείται  βελτίωση της αιμάτωσης  και  αύξηση της λίπανσης του κόλπου και έτσι έχουμε την άμεση αντιμετώπιση της κολπικής ξηρότητας.

Επιπροσθέτως, οι ιστοί του κόλπου βελτιώνουν τη στήριξη που παρέχουν στην ουροδόχο κύστη και στην ουρήθρα και αντιμετωπίζεται

– η ήπια ακράτεια των ούρων, η οποία εμφανίζεται είτε κοντά στην εμμηνόπαυση, είτε μετά τον τοκετό.

Η όλη διαδικασία  από την είσοδο της κεφαλής μέχρι να γίνει η σάρωση όλου του κολπικού τμήματος  διαρκεί 20- 25 λεπτά.

 Η σάρωση γίνεται σε τρία τμήματα του κόλπου, σε όλο το μήκος  του όπως είπαμε, με την χρήση των δύο κεφαλών 3.0 mm και  4,5 mm,  χωρίζοντας τον κόλπο σε τρία τμήματα. .8.Είναι επώδυνη η διαδικασία;

Οι περισσότερες γυναίκες περιγράφουν ένα ήπιο   «γαργάλημα» , το οποίο όμως δεν είναι επώδυνο.

Επειδή, ωστόσο, η αίσθηση της ενόχλησης είναι υποκειμενική, είναι δυνατόν ο  Ιατρός να παρέμβει ανά πάσα στιγμή  στη λειτουργία του μηχανήματος σε πραγματικό χρόνο, να  μειώσει την ένταση του  προκειμένου να μειωθεί η ενόχληση αυτή.

Οι  παλιότερες μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν τα LASER έκαναν  ένα μικρό έγκαυμα στον βλεννογόνο και αυτό πονούσε ελαφρά.

Η μέθοδος των υπερήχων δεν επηρεάζει καθόλου  το κολπικό τοίχωμα επειδή  η δράση των υπερήχων είναι απ ευθείας στον βλεννογόνο σε βάθος και έτσι δεν υπάρχει η αίσθηση του πόνου.

9.Τι αισθάνεται  η γυναίκα  αμέσως μετά την κολπική θεραπεία με HIFU;;

 Το σημαντικό πλεονέκτημα της κολπικής θεραπείας HIFU, είναι πως εκτός από την αποτελεσματικότητά της, δεν είναι επώδυνη και δεν απαιτεί τη λήψη ιδιαίτερων μέτρων μετά το τέλος της.

 Μερικές φορές ενδέχεται η γυναίκα να αισθανθεί τον κόλπο της λίγο «οιδηματώδη»,  δηλαδή πιο πρησμένο να το πούμε απλά για να μας καταλαβαίνουν οι αναγνώστριες  μας, αμέσως μετά τη θεραπεία. Αυτό όμως είναι ένα σύμπτωμα, που υποχωρεί εντός 4- 5 ωρών μετά την θεραπεία και δεν πονάει.

 Μετά την  θεραπεία  συνιστάται να αποφεύγει η γυναίκα  τη σεξουαλική επαφή για 3 – 4 ημέρες και την έντονη άσκηση για 1 με 2 ημέρες .

10.Πότε μπορεί η γυναίκα να δει αυτά τα αποτελέσματα;;

Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά από την πρώτη κιόλας εφαρμογή.

  Έτσι, άμεσα θα δει η γυναίκα

 – αντιμετώπιση της κολπικής ξηρότητας και  αύξηση της ελαστικότητας του κόλπου,

– αύξηση της λίπανσης του κόλπου και βελτίωση της αιμάτωσης του βλεννογόνου με άμεση  βελτίωση τη εμπειρίας της κατά τη σεξουαλική επαφή,.

Επιπροσθέτως, οι ιστοί του κόλπου βελτιώνουν τη στήριξη που παρέχουν στην ουροδόχο κύστη και στην ουρήθρα και  έτσι αντιμετωπίζεται  η ήπια ακράτεια των ούρων, με  ελάττωση, σε σημαντικό βαθμό και συχνά μέχρι  πλήρους εξάλειψης  της   ειδικά αν είναι στα πρώτα της στάδια όπως είπαμε.

Η παραγωγή όμως του κολλαγόνου συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και έτσι  το βέλτιστο αποτέλεσμα εμφανίζεται μετά από 1- 2 μήνες.

11.Πόσο διαρκεί το αποτέλεσμα;

Με τις συσκευές HIFU επιτυγχάνουμε αύξηση της παραγωγής κολλαγόνου, αλλά η φυσιολογική καταστροφή του από τον οργανισμό συνεχίζεται

Η ταχύτητα καταστροφής του κολλαγόνου εξαρτάται από τη ηλικία της γυναίκας και τον τρόπο ζωής της. Τα αποτελέσματα διαρκούν λιγότερο, όσο πιο προχωρημένη είναι η ηλικία της και αν καπνίζει και αν γυμνάζεται.

Σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα διαρκεί για 2 με 3  χρόνια.

Για μακροχρόνια αποτελέσματα συνιστάται ένας μικρός αριθμός συνεδρίων ανάλογα με την περίπτωση στον πρώτο χρόνο μετά την θεραπεία.

Το τελικό αποτέλεσμα δίνεται μετά από 2-3 μήνες, καθώς εξακολουθεί η δράση των υπερήχων  στο κολλαγόνο 2-3 μήνες μετά τη λήξη της θεραπείας.

12.Ποιες γυναίκες, μπορεί να επωφεληθούν από το κολπικό HIFU;

  Όπως ήδη έχω αναφέρει από την αρχή από την θεραπεία μας μπορούν να επωφεληθούν όλες οι γυναίκες.

• οι γυναίκες που είναι στην  προκλημακτιριακή περίοδο της ζωής τους

•    οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση,

•    οι γυναίκες μετά τους  τοκετούς   (πρέπει να έχουν παρέλθει  τουλάχιστον 3 μήνες από τον τελευταίο τοκετό),

•    οι γυναίκες στο κλιμακτήριο,

•    οι γυναίκες άνω των 40.

Και τέλος οποιαδήποτε γυναίκα που βίωσε εργώδη τοκετό και έχει χαλάρωση μετά από αυτόν,  και αισθάνεται άσχημα, ασχέτως ηλικίας.  

13.Υπάρχουν αντενδείξεις για την θεραπεία;

Όπως σε όλες τις ιατρικές πράξεις έτσι και στην χρήση του HIFU  υπάρχουν περιορισμοί και αντενδείξεις:

Η κολπική θεραπεία HIFU αντενδείκνυται  στην  έντονη ατροφία του κόλπου που παρατηρούμε    σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Σε αυτές τις γυναίκες συνιστάται να προηγηθεί τοπική θεραπεία με οιστρογόνα για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά να ακολουθήσει η θεραπεία μας.

•  Η κολπική θεραπεία HIFU αντενδείκνυται  όταν έχουμε:

  Έντονη φλεγμονή στον κόλπο ή στον τράχηλο, μια κολπίτιδα ή τραχηλίτιδα δηλαδή.

Για αυτό είπαμε ότι στην προετοιμασία καλό είναι να προηγηθεί γυναικολογική εξέταση και τεστ Παπανικολάου ώστε να  προηγηθεί αντιμετώπισή της φλεγμονής. 

•    Αν η γυναίκα πάσχει από καρδιακή νόσο ή  φέρει καρδιακό βηματοδότη ή παρόμοιες ηλεκτρονικές συσκευές

•    Αν λαμβάνει θεραπεία για την ακμή (δισκία Isotretinoin)

  Αν βρίσκεται υπό θεραπεία για καρκίνο

Αν στον κόλπο υπάρχουν τραύματα, τα οποία δεν έχουν ακόμα επουλωθεί.

Σε περίπτωση εγκυμοσύνης

14. Η κολπική θεραπεία HIFU επηρεάζει τη γονιμότητα;

 Η θεραπεία με HIFU είναι περιορισμένη στον κόλπο και μόνο. Είναι συγκεκριμένης διάρκειας και ο στόχος της είναι πάλι συγκεκριμένος. Αναζωογόνηση του βλεννογόνου του άρα  δεν έχει να κάνει με τα υπόλοιπα γεννητικά όργανα πόσο δε με τις ορμόνες και την  ωορρηξία που παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην γονιμότητα. 

 Άρα η απάντηση στην ερώτηση σας είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ     Η γονιμότητα δεν επηρεάζεται από την κολπική θεραπεία HIFU.

RH D ΑΛΛΟΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Α. Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Η εμβρυϊκή ερυθροβλάστωση είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή αιμολυτική νόσος για τα έμβρυα και τα νεογνά.
Αφορά σε λιγότερο απο1%του συνόλου των κυήσεων και χαρακτηρίζεται από εκσεσημασμένη και ταχεία καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Η πρώτη αναφορά σχετικά με την ευαισθητοποίηση της μητέρας κατά την διάρκεια της κύησης περιγράφτηκε το 1935 από τον Diamond και ονομάσθηκε εμβρυϊκή ερυθροβλάστωση. Ο όρος αυτός περιέγραφε ένα σύνδρομο που περιελάμβανε αιμόλυση των εμβρυϊκών κυττάρων, εξωμυελική ερυθροποίηση και ύπαρξη ερυθροβλαστών στην εμβρυϊκή κυκλοφορία.
Το 1941 ένα χρόνο μετά την ανακάλυψη του rhesus o Levine ανακάλυψε ότι η καταστροφή των ερυθροκυττάρων οφειλόταν στο Rh αρνητικό αντίσωμα το οποίο διαπερνούσε τον πλακούντα και έτσι μπορούσε να φτάσει στο έμβρυο από την μητρική κυκλοφορία. Αργότερα διατυπώθηκε η θεωρίας ότι η Rh ευαισθητοποίηση της Rh αρνητικής μητέρας οφειλόταν στην είσοδο διαμέσου του πλακούντα,Rh θετικών ερυθροκυττάρων στην μητρική κυκλοφορία.
Το Rh αντιγονικό σύστημα ομαδοποιείται σε 3 ζεύγη: Dd,Cc,και Ee.
Από τους Rh παράγοντες ο πιο ισχυρός είναι ο παράγοντας D ,που ανευρίσκεται στο 85% της λευκής φυλής.
Η παρουσία του αντιγόνου D καθορίζει τους Rh θετικούς ενώ η απουσία του τους Rh αρνητικούς.
Το αντιγόνο είναι παρόν στα εμβρυϊκά ερυθροκύτταρα μετά την 30η εβδομάδα της κύησης.
Σε μια κύηση χωρίς επιπλοκές όπου το νεογνό είναι Rh θετικό, συμβατό κατά τις ομάδες του συστήματος ΑΒΟ, και η μητέρα είναι Rh αρνητική ,ο κίνδυνος εμφάνισης Rh αλλοανοσοποίησης είναι 8 – 9 %.
Η επίπτωση της διαπλακούντιας διέλευσης των εμβρυϊκών ερυθροκυττάρων αναμένεται να συμβεί στο πρώτο τρίμηνο στο 3%, στο δεύτερο τρίμηνο 12%, στο τρίτο τρίμηνο 45%, και αμέσως μετά τον τοκετό στο 64%.
Γενικά ο κίνδυνος Rh ευαισθητοποίησης μιας Rh αρνητικής μητέρας που γεννάει ένα νεογνό Rh θετικό και συμβατό με το σύστημα ΑΒΟ είναι περίπου 16 –17 %
Πριν την εφαρμογή της αντι-D ανοσοσφαιρίνης η αιμολυτική νόσος του κυήματος και του νεογνού ήταν ο κύριος παράγοντας αυξημένης περιγεννητικής νοσηρότητας και θνησιμότητας. Η χορήγηση της αντι- D ανοσοσφαιρίνης ήταν επιτυχής στην μείωση της συχνότητας ανάπτυξης αντισωμάτων στο αντιγόνο D.
Κλινικά πρωτόκολλα για την χορήγηση προ αλλά και μετά τον τοκετό της αντι- D ανοσοσφαιρίνης κατόρθωσαν να μειώσουν δραματικά την αλλοανοσοποίηση και την ακολουθούμενη από αυτήν αιμολυτική αναιμία του κυήματος.
Παρά όμως τις προσπάθειες μας η αλλοανοσοποίηση παραμένει σαν νόσος κλινικής σημασίας με αρκετές περιπτώσεις που οφείλονται κυρίως στην μη καλή συμμόρφωση με τα κλινικά πρωτόκολλα.
Ο σκοπός μας σήμερα είναι να σας υπενθυμίσουμε μερικά βασικά σημεία της αντιμετώπισης των ασθενών ώστε να μειωθεί ακόμη περισσότερο η συχνότητα της Rh D αλλοανοσοποίησης.

ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ Rh D ΑΛΛΟΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗΣ
Σχεδόν το 90 % των Rh αρνητικών γυναικών που δεν θα λάβουν αντι D ανοσοσφαιρίνη κατά την κύηση θα αλλοανοσοποιηθούν από εμβρυομητρική αιμορραγία κατά τον τοκετό.
Ένα ποσοστό 10 % περίπου προέρχεται από εμβρυομητρική αιμορραγία που προκαλείται αυτόματα πριν από τον τοκετό ιδίως το τρίτο τρίμηνο.
Οι περισσότερες γυναίκες που αλλοανοσοποιούνται με τον τρόπο αυτό αλλοανοσοποιούνται με εμβρυομητρικές αιμορραγίες και με αίμα λιγότερο από 0,1ml.
Αιτίες αλλοανοσοποίησης μπορεί να είναι διάφορα γεγονότα και επεμβάσεις του πρώτου αλλά και του δευτέρου τριμήνου, όπως αυτόματες ή τεχνητές διακοπές με συχνότητα 4 – 5 % εμβρυομητρικής αιμορραγίας.
Εξωμήτρια κύηση συνοδεύεται επίσης από εμβρυομητρική αιμορραγία.
Βιοψία χοριακών λαχνών συνοδεύεται με 14% συχνότητα εμβρυομητρικής αιμορραγίας με ποσότητα αίματος μεγαλύτερη από 0,6 Ml.
Η αμνιοκέντηση συνοδεύεται με 7 – 15 % κίνδυνο εμβρυομητρικής αιμορραγίας ακόμη και αν αποφεύγεται η δια του πλακούντα είσοδος της βελόνης.
Η παρακέντηση ομφαλίου λώρου και άλλες διαδερμικές παρακεντήσεις έχουν κίνδυνο να προκαλέσουν εμβρυομητρική αιμορραγία και αλλοανοσοποίηση .

ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΛΛΟΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗΣ.

Η σωστή χορήγηση της αντι D ανοσοσφαιρίνης μειώνει δραματικά την συχνότητα αλλοανοσοποίησης.
Αρκετές μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση της αντι D ανοσοσφαιρίνης σε μία δόση μέσα σε 72 ώρες μετά τον τοκετό σε ευαίσθητες Rh D γυναίκες μείωσε την αλλοανοσοποίηση κατά 90 % .
Μετά τις πρώτες χρήσεις της αντι D ανοσοσφαιρίνης αναγνωρίστηκε και ένα άλλο πρόβλημα , το πρόβλημα της αλλοανοσοποίησης κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης πριν από τον τοκετό.
Μετά από διάφορες έρευνες αποδείχτηκε ότι η συστηματική χορήγηση πριν από τον τοκετό αντι D ανοσοσφαιρίνης σε Rh αρνητικές γυναίκες στις 28 εβδομάδες της κύησης μείωνε την συχνότητα αλλοανοσοποίησης του τρίτου τριμήνου από 2 % σε 0,1%
Για τον λόγο αυτό και μετά την αποδεδειγμένη δραστικότητα της αντι D ανοσοσφαιρίνης αρκετοί ερευνητές συνιστούν την χορήγηση της σε Rh αρνητικές γυναίκες που υποβάλλονται σε διάφορες επεμβάσεις με κίνδυνο ρήξεως του φραγμού χορίου – φθαρτού και εμβρυομητρικής αιμορραγίας.
Η οδηγία χρήσης στις ΗΠΑ καθορίστηκαν το 1970 Κι σήμερα η χορηγούμενη δόση στις 28 εβδομάδες είναι 300 μg .
Η αποτελεσματικότητα της δοσολογίας των 300μg είναι συγκρίσιμη με τις δύο δόσεις της αυτής ποσότητος στις 28 και στις 34 εβδομάδες.
Στην Μεγάλη Βρετανία η οδηγία διαφέρει κάπως στην προφύλαξη του τρίτου τριμήνου και η δοσολογία είναι 100μg στις 28 και 34 εβδομάδες καθώς και 100μg μετά τον τοκετό.
Συγκρινόμενα τα δύο σχήματα φαίνεται ότι το βρετανικό χρησιμοποιεί 300μg αντι 600μgτου αμερικάνικου και επιτυγχάνει τα ίδια αποτελέσματα χαμηλών λόγων αλλοανοσοποιήσεως αλλά απαιτεί τρεις ενέσεις .
Όλοι οι ερευνητές πάντως συνιστούν όπως μητέρες Rh D αρνητικές που γεννούν Rh D θετικά παιδιά να εξετάζονται για εμβρυομητρική αιμορραγία μεγαλύτερη από εκείνη που μπορεί να καλυφθεί με τη συνήθη χορήγηση αντι – D ανοσοσφαιρίνης.
Ο κίνδυνος μεταδόσεως ιώσεων όπως o HIV , η ηπατίτιδα B& C μέσω της αντι D ανοσοσφαιρίνης είναι ελάχιστος έως ανύπαρκτος γιατί όλα τα πλάσματα που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της αντι D ανοσοσφαιρίνης εξετάζονται για όλους τους ιούς από το 1985.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΡΟΛΗΨΕΩΣ Rh D ΑΛΛΟΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΕΩΣ.
Παρά τις οδηγίες όμως και των μαιευτήρων γυναικολόγων αλλά και των ομάδων των τραπεζών αίματος για την χρήση της αντι D ανοσοσφαιρίνης για ανοσοπροφύλαξη 0,1 % έως 0,2 % των επιδεικτικών αλλοανοσοποιήσεως Rh D αρνητικών γυναικών θα ευαισθητοποιηθούν και θα αλλοανοσοποιηθούν, για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτος λόγος είναι η μη σωστή χρήση και τήρηση των οδηγιών με αποτέλεσμα να προκληθεί Rh Dαλλοανοσοποίηση που μπορεί να προληφθεί .
Δεύτερος λόγος είναι η μικρή εκείνη πιθανότητα του 0,1 – 0,2 % της αυτόματης ανοσοποίησης ανεξάρτητα από την χορήγηση ή μη της δόσης που συνιστούν τα πρωτόκολλα.
ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

1) ΣΕ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗ ΕΚΒΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ;
Η χορήγηση της αντι D ανοσοσφαιρίνης σε ασθενείς με απειλούμενη εκβολή και ζών κύημα πριν από τις 12 εβδομάδες είναι αμφιλεγόμενη και δεν υπάρχουν μελέτες που να δίνουν συγκεκριμένες οδηγίες βάσει κάποιων ευρημάτων.
Το Rh Dαντιγόνο βρέθηκε σε ερυθροκύτταρα εμβρύου 38 ημερών κυήσεως και εμβρυομητρικές αιμορραγίες έχουν διαπιστωθεί σε κυήσεις 7 έως 13 εβδομάδες.
Παρά ταύτα όμως Rh D αλλοανοσοποίηση που αποδίδεται σε απειλούμενη είναι εξαιρετικά σπάνια.
Σύμφωνα με τα ευρήματα πολλοί ερευνητές αλλά και πολλοί γιατροί δεν χρησιμοποιούν κατά συνήθεια αντι-D ανοσοσφαιρίνη σε εγκύους με απειλούμενη εκβολή και ζών έμβρυο μέχρι την 12η εβδομάδα της κύησης.

2) ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ Ή ΤΡΙΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ ;
Εμβρυϊκός θάνατος κυήματος που βρίσκεται στο δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο και που οφείλεται σε εμβρυομητρική αιμορραγία παρατηρείται στο 11-13 % των περιπτώσεων όπου δεν βρίσκουμε εμφανή αιτία.
Rh D αλλοανοσοποίηση παρατηρείται σε αυτές τις περιπτώσεις λόγω της εκτεταμένης αιμορραγίας που προκαλείται.
Η γνώμη αυτών που ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά είναι να δοθεί αντι D ανοσοσφαιρίνη σε Rh αρνητικές γυναίκες με ενδομήτριο θάνατο δευτέρου ή τρίτου τριμήνου.

3) ΣΕ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ;

Σε ασθενείς με αιμορραγίες δευτέρου και τρίτου τριμήνου ο κίνδυνος αλλοανοσοποιήσεως είναι άγνωστος.
Η αποτελεσματικότητα της αντι D ανοσοσφαιρίνης σε Rh αρνητικές γυναίκες δεν έχει μελετηθεί με συστηματικές μελέτες αλλά οι μελετητές συστήνουν όπως χορηγηθεί αντι D ανοσοσφαιρίνη σε όλες τις Rh αρνητικές γυναίκες με αιμορραγία δευτέρου ή τρίτου τριμήνου.

4) ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ ΣΕ Rh ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ;

Παρ’ όλον που δεν έχει υπολογισθεί ο ακριβής κίνδυνος Rh D αλλοανοσοποίησης , το κοιλιακό τραύμα μπορεί να συνοδεύεται από εμβρυομητρική αιμορραγία που να οδηγεί σε Rh D αλλοανοσοποίηση.
Οι ειδικοί για τον λόγο ατό συστήνουν να χορηγείται αντι D ανοσοσφαιρίνη σε Rh Dαρνητικές γυναίκες μετά από τραυματισμό της κοιλιακής χώρας.
Επίσης οι ασθενείς αυτές πρέπει να ελέγχονται για μεγάλη αιμορραγία.

5) ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΑΝ ΜΙΑ Rh ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΞΕΛΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΜΕΤΆ ΑΠΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΩΣ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΑΛΛΟΑΝΟΣΟΠΟΙΗΣΗ ;
Σε εθελόντριες έχει διαπιστωθεί μερική προστασία εάν η αντι D ανοσοσφαιρίνη χορηγηθεί και 13 ημέρες μετά την υποτιθέμενη έκθεση στο αντιγόνο .
Όσο χρόνο περισσότερο καθυστερεί η χορήγηση της προφύλαξης , τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να προστατευθεί το άτομο από αλλοανοσοποίηση .
Η σύσταση είναι να χορηγείται η αντι D ανοσοσφαιρίνη μέχρις και 28 ημέρες μετά τον τοκετό

6) ΠΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙ DΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ ;

Η ημίσεια ζωή της αντι D ανοσοσφαιρίνης είναι 24 ημέρες παρ’ότι ο τίτλος μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Εάν ο τοκετός γίνει 3 εβδομάδες μετά την συνήθη προ του τοκετού χορήγηση της αντι D ανοσοσφαιρίνης , μετά τον τοκετό χορήγηση μπορεί να παραληφθεί εάν δεν έχουμε εκτεταμένη εμβρυομητρική αιμορραγία. Θεωρείται ότι έγινε εκτεταμένη εμβρυομητρική αιμορραγία η οποία δεν καλύπτεται από την συνηθισμένη δόση αντι D ανοσοσφαιρίνης αναλόγως των αποτελεσμάτων του test kleihauer- Betke ή εάν η έμμεσος Coombs είναι αρνητική.

7) ΣΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΚΥΗΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ Η ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ;
Σε μια ανασκόπηση του θέματος βρέθηκε ότι 3 έγκυες αλλοανοσοποιήθηκαν στο Rh D αντιγόνο όταν ο τοκετός παρατάθηκε περισσότερο από 12 εβδομάδες μετά την συνήθη δόση προ του τοκετού που έλαβαν την 28η εβδομάδα.
Μερικοί λοιπόν ερευνητές συνιστούν να δοθεί και δεύτερη δόση εάν ο τοκετός καθυστερήσει πέραν των 12 εβδομάδων από την πρώτη δόση.

8) ΠΟΣΗ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ ;
Επειδή η ποσότητα των ερυθροκυττάρων του κυήματος κατά το πρώτο τρίμηνο είναι μικρή , η δόση της αντι D ανοσοσφαιρίνης που είναι απαραίτητη για τα επεισόδια του πρώτου τριμήνου είναι 50 μg, ποσότητα που επαρκεί για την προστασία από ευαισθητοποίηση 2,5 ml ερυθρών αιμοσφαιρίων .
Εάν πρόκειται για θεραπευτική διακοπή ή αυτόματη εκβολή μετά το πρώτο τρίμηνο τότε συνιστάται η συνηθισμένη δόση των 300μg.

9) ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗΛΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ ;
Παρ’ όλον ότι έχουν περιγραφεί περιπτώσεις αλλοανοσοποίησης ο κίνδυνος γενικά είναι απροσδιόριστος.
Θεωρητικά Rh D αλλοανοσοποίηση δεν πρέπει να συμβεί στην κλασική μορφή της μύλης κύησης διότι δεν λαμβάνει χώρα οργανογένεση, και το Rh D αντιγόνο δεν βρίσκεται στα κύτταρα της τροφοβλάστης , παρ’ όλο που αυτή η άποψη αμφισβητείται.
Στην μερική μύλη κύηση το κύημα πιθανόν να αναπτυχθεί μέχρις ενός σημείου και να διαπιστωθεί οργανογένεση με σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων οπότε η έκθεση της μητέρας στο Rh D αντιγόνο είναι πιθανή.
Με δεδομένο ότι η διάκριση μεταξύ πλήρους και μερικής μύλης κύησης γίνεται μόνο με παθολογοανατομική και ιστολογική εξέταση είναι λογικό να χορηγηθεί αντι D ανοσοσφαιρίνη σε Rh αρνητικές γυναίκες με μύλη κύηση όταν διενεργείται θεραπευτική απόξεση.

10) ΠΟΙΑ Η ΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ ;
Εάν ο πατέρας είναι γνωστός Rh αρνητικός η προφύλαξη πριν από τον τοκετό δεν χρειάζεται.
Εάν υπάρχει αμφιβολία ως προς την πατρότητα ή ως προς την ακριβή ομάδα αίματος του πατέρα τότε πρέπει να χορηγηθεί η αντι D ανοσοσφαιρίνη.

11 ) ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ Η ΑΝΤΙ D ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΗ ΣΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΥΗΣΕΙΣ ;
Εάν υπάρχουν Rh D αντισώματα η αντι D ανοσοσφαιρίνη δεν ωφελεί και η θεραπεία πρέπει να συμμορφωθεί με τα πρωτόκολλα που υπάρχουν σχετικά με Rh D αλλοανοσοποιημένες κυήσεις.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Συνοψίζοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η μείωση της συχνότητας της Rh D αλλοανοσοποίησης αποτελεί πρότυπο αποτελεσματικότητας για την προληπτική ιατρική.
Παραμένουν όμως μερικές καταστάσεις οι οποίες δεν είναι πλήρως διευκρινισμένες όπως είναι η χρήση της αντι D ανοσοσφαιρίνης στην απειλούμενη εκβολή, ή στην αιμορραγία κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης
Οι πιο κάτω οδηγίες βασίζονται σε προσεκτική και μακροχρόνια και συνεχώς διαπιστούμενη επιστημονική παρατήρηση :
Η Rh D αρνητική γυναίκα που δεν είναι Rh D αλλοανοσοποιημένη πρέπει να πάρει αντι D ανοσοσφαιρίνη:
– Κατά την 28η εβδομάδα της κυήσεως εκτός εάν ο πατέρας είναι γνωστό ότι είναι Rh αρνητικός.
– Μέσα σε 72 ώρες μετά τον τοκετό Rh D θετικού νεογνού.
– Μετά από αποβολή 1ου τριμήνου
– Μετά από επεμβάσεις όπως η βιοψία χοριακών λαχνών, η αμνιοκέντηση ,ή
η λήψη αίματος από το έμβρυο.

Προφυλακτική δόση αντι D ανοσοσφαιρίνης πρέπει να δοθεί σε ασθενείς με :
– Απειλούμενη εκβολή
– Αιμορραγία δευτέρου ή τρίτου τριμήνου
– Τραύμα κοιλιακής χώρας.